สารบัญ
Silver Anima
กวี นักการทูต และนักการศึกษา Lucila Godoy Alcayaga หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ Gabriela Mistral เป็นผู้หญิงอเมริกันไอเบอโรคนแรกและเป็นคนที่สองจากละตินอเมริกาที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม เขาได้รับในปี 1945 ยี่สิบหกปีก่อนปาโบล เนรูดา
และแม้ว่างานของเขาส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับความเป็นมารดาและความเสียใจ แต่ความจริงก็คือยังมี บทกวีมากมายเกี่ยวกับชีวิตและความรักใน การเดินทางของคุณ .
หากคุณชื่นชอบแนวนี้ คุณสามารถรวมบทกวีของกาเบรียลไว้ในคำสาบานแต่งงานของคุณ ในสุนทรพจน์บ่าวสาวของคุณ ในการ์ดขอบคุณ หรือเพียงแค่ อุทิศความรัก บทกวีของ Gabriela Mistral ส่งถึงกันในวันพิเศษ
สำหรับคำสาบานในงานแต่งงาน
รองประธานฝ่ายการถ่ายภาพ
ยื่นมือมาให้ฉันหน่อย
บทกวีนี้ เป็นการแสดงออกถึงความรักอันลึกซึ้งซึ่งได้รับการตอบแทนและเป็นไปตามเวลาโดยไม่มีเงื่อนไข คุณสามารถนำบางท่อนจาก บทกวีของ Gabriela Mistral ไปรวมไว้ในคำสาบานแต่งงานของคุณ .
ยื่นมือมา แล้วเราจะเต้นรำ
ยื่นมือมา แล้วคุณจะรักฉัน
เราจะเหมือนดอกไม้ดอกเดียว
เหมือนดอกไม้ และไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ...
เราจะร้องเพลงท่อนเดียวกัน
คุณจะเต้นในจังหวะเดียวกัน .
ในขณะที่เราจะโบกหนามแหลม
เหมือนหนามแหลม และไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
ชื่อคุณคือโรสและฉันหวัง;
แต่คุณจะลืมชื่อของคุณ
เพราะเราจะเป็นการเต้นรำ
บนเนินเขาและไม่มีอะไรอื่น...
ซ่อนฉันไว้
บทกวีนี้ของ Gabriela Mistral ยาวกว่า แม้ว่าโองการเหล่านี้อาจเหมาะสมที่สุดในการกล่าวคำสาบาน "Hide Me" อุทิศให้กับความรักอันยิ่งใหญ่ในชีวิต และแสดงความปรารถนาที่จะอยู่กับคนๆ นั้นตลอดไป
ดื่มฉันสิ! ขอเลือดของเธอให้ฉันสักหยด แล้ว
ฉันจะขึ้นไปบนแก้มของเธอ และฉันจะอยู่บนมัน
เหมือนที่สุด สีสดใสบนใบของ
เถาวัลย์ ถอนหายใจของคุณกลับมาหาฉัน แล้วฉันจะขึ้นไป
และลงมาจากหน้าอกของคุณ ฉันจะเข้าไปพัวพัน
ในใจของคุณ ฉันจะออกไปในอากาศเพื่อกลับมา
เพื่อเข้ามา และฉันจะอยู่ในเกมนี้
ตลอดชีวิต
ฉันไม่มีความเหงา
งานนี้โดย Gabriela Mistral เป็นอีกหนึ่งผลงานที่ดี ตัวเลือกสำหรับการรวมไว้ในคำสาบานแต่งงานของคุณ และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นรอบๆ ตัว (ในกรณีของเขา บริบทคือช่วงหลังสงคราม) จะไม่มีความเหงาตราบเท่าที่คุณมีคนพิเศษคนนั้น นี่คือสิ่งที่ Gabriela Mistral พยายามถ่ายทอดในบทกวีแห่งจิตวิญญาณและความรักสากลนี้
เป็นคืนแห่งความสิ้นหวัง
จากภูเขาสู่ ทะเล<11
แต่ฉัน คนที่เขย่าคุณ
ฉันไม่มีความเหงาเลย!
<11
ท้องฟ้าหมดหนทาง
หากพระจันทร์ตกลงสู่ทะเล
แต่ฉัน คนที่ชาปิด
ฉันไม่มีเหงา
มันคือความไร้อำนาจของโลก<11
และเนื้อเศร้าก็จากไป
แต่เรา ผู้กดขี่เจ้า
ฉัน ฉัน ไม่มีเหงา
สำหรับสุนทรพจน์
Dario & มาเรียนา
จากจดหมายที่ส่งถึงดอริส ดานา
กาเบรียลา มิสทรัลยังคงรักษาความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับผู้บริหารชาวอเมริกัน ดอริส ดานา ผู้ซึ่งเธอได้แลกเปลี่ยนจดหมายถึงกันหลายพันฉบับระหว่างปี พ.ศ. 2491 และ พ.ศ. 2500 จดหมายที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความหลงใหล ที่คุณสามารถทำได้เมื่อเขียนสุนทรพจน์บ่าวสาวของคุณ
-คุณยังไม่รู้จักฉันดี ที่รัก คุณไม่สนใจความลึกของสายสัมพันธ์ของฉันกับคุณ ให้เวลาฉัน ให้ฉันทำให้เธอมีความสุขสักนิด อดทนกับฉัน คอยดูและฟังสิ่งที่เธอเป็นของฉัน
-บางทีการเข้าสู่ความหลงใหลนี้อาจเป็นความบ้าคลั่งครั้งใหญ่ เมื่อฉันตรวจสอบข้อเท็จจริงในครั้งแรก ฉันรู้ว่าความผิดเป็นของฉันเองทั้งหมด
-ฉันมีสิ่งใต้ดินมากมายที่คุณยังไม่เห็นสำหรับคุณ (…) ใต้ดินเป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้พูด แต่ฉันให้คุณเมื่อฉันมองคุณและสัมผัสคุณโดยไม่ได้มองคุณ
ฉันอยากจะ
ในบทกวีนี้ของ Gabriela Mistral ผู้ได้รับรางวัลโนเบลพูดถึงความรักที่ลึกซึ้งที่สุดและความต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของคนอื่น ไม่ใช่ 24 ชั่วโมงต่อวันอย่างที่คุณอ่านเป็นข้อ ๆ แต่ในระดับที่ครอบคลุม
ฉันแค่อยากเป็นหนึ่งในนั้นเหตุผลของรอยยิ้ม อาจจะเป็นความคิดเล็กๆ น้อยๆ ในใจในตอนเช้า หรืออาจจะเป็นความทรงจำดีๆ ก่อนนอน... แค่อยากเป็นคนที่เธออยากมีเคียงข้าง อาจจะไม่ทั้งวัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง , อยู่ในตัวเธอ
บทกวีเพื่ออุทิศ
Studio CC
ความรัก ความรัก
กวีเปิดเผยความรัก ในข้อเหล่านี้เป็นปลายทางที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรักมีชัยเหนือและไม่มีทางที่จะปิดประตูสู่ความรู้สึกนี้ที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
เดินอย่างอิสระในร่อง โบกปีกไปตามสายลม
<0 เฆี่ยนทั้งเป็นท่ามกลางแสงแดดและลุกเป็นไฟในป่าสนคุณไม่ควรลืมความคิดแย่ๆ นี้:
คุณจะต้องฟัง!
พูดลิ้นทองสัมฤทธิ์และพูดลิ้นนก
คำวิงวอนขี้อาย ความจำเป็นในการรัก
ไม่คุ้มที่จะออกท่าทางเป็นตัวหนา ขมวดคิ้วจริงจัง:
คุณจะต้อง โฮสต์มัน!
ใช้การติดตามเจ้าของ ข้อแก้ตัวไม่ได้อ่อนลง
ฉีกแจกันดอกไม้ ธารน้ำแข็งที่ลึกแตกออก
ไม่คุ้มที่จะบอกเขาว่าคุณปฏิเสธที่จะปกป้องเขา :
คุณจะต้องโฮสต์มัน!
มันมีปัญหาเล็กน้อยใน การจำลองแบบที่ดี
ข้อโต้แย้งของนักปราชญ์แต่เป็นเสียงของผู้หญิง
วิทยาศาสตร์มนุษย์ช่วยคุณได้ ศาสตร์แห่งสวรรค์น้อยกว่า:
คุณจะต้องทำเชื่อเถอะ
เธอเอาผ้าพันแผลให้คุณ คุณทนผ้าปิดตาได้
เขายื่นแขนอันอบอุ่นให้คุณ คุณไม่รู้จะวิ่งหนีอย่างไร
เขาเริ่มเดิน คุณติดตามเขาอย่างเคลิบเคลิ้มแม้ว่าคุณจะเห็น
นั่นหยุดตาย!
ฉันร้องเพลงที่คุณรัก
ในนี้ บทกวี Gabriela Mistral ใช้เสียง เป็นภาพของแผนการเดินทางที่ผู้เป็นที่รักต้องติดตามเพื่อค้นหา มันแสดงให้เห็นเส้นทางที่ปลอดภัยสำหรับการพบกันใหม่
ฉันร้องเพลงที่คุณรัก ที่รัก
เผื่อคุณเข้ามาใกล้และฟัง ที่รัก
ในกรณีที่คุณระลึกถึงโลกที่คุณอาศัยอยู่
ยามพระอาทิตย์ตกดิน ฉันร้องเพลง เงาของฉัน
<0ฉันไม่อยากเงียบ ที่รัก
คุณจะหาฉันเจอได้อย่างไรถ้าไม่มีเสียงร้องที่ซื่อสัตย์ของฉัน
สัญญาณใดที่บ่งบอกว่าชีวิตของฉันเป็นของฉัน
ฉันคือดวงเดียวกัน ชีวิตของฉันนั้นเป็นของเธอ
ไม่ช้า ไม่หลง ไม่หลงทาง
มาตอนพลบค่ำ ชีวิตฉัน <2
มาจดจำเพลง ชีวิตของฉัน
หากคุณจำเพลงนั้นได้เมื่อได้เรียนรู้
และหากคุณยังคง จำชื่อฉันไว้ <2
ฉันรอคุณโดยไม่มีกำหนดหรือเวลา
อย่า กลัวกลางคืน หมอกหรือฝนห่าใหญ่
ไม่ว่าจะมีทางหรือไม่มีเส้นทาง
เรียกฉันว่าคุณอยู่ที่ไหน วิญญาณของฉัน
แล้วตรงมาทางฉันคู่หู
จูบ
ในบทกวีนี้ Gabriela Mistral นำเสนอการจูบในรูปแบบต่างๆ เช่น จูบที่ให้ความรู้สึกเย้ายวน ความรัก ความจริง หรือความกตัญญู การเดินทางที่ลงเอยด้วยการจูบที่ไม่เหมือนใครซึ่งสร้างขึ้นเพื่อคนที่รัก
มีการจูบที่ออกเสียงด้วยตัวเอง
ประโยคบอกรักประณาม
มีจูบที่มอบให้ด้วยรูปลักษณ์
มีจูบที่มอบให้ด้วยความทรงจำ
มีจูบเงียบ ๆ จูบอันสูงส่ง
มีจูบที่ลึกลับและจริงใจ
มีจูบที่มีเพียงจิตวิญญาณเท่านั้นที่มอบให้กัน
มีจูบที่ต้องห้ามก็จริง
มีจูบที่เร่าร้อนและเจ็บปวด
มีจูบที่ดึงดูดความรู้สึก
มีจูบลึกลับที่ ได้ทิ้ง
พันพเนจรและความฝันที่หายไป
มีปัญหาจูบที่ มี
กุญแจที่ไม่มีใครถอดรหัสได้
มีการจูบที่ทำให้เกิดโศกนาฏกรรม
มีดอกกุหลาบกี่ดอกในเข็มกลัดที่ร่วงโรยแล้ว
มีจูบหอมๆ จูบอุ่นๆ
ที่กระเพื่อมเข้ามา ความโหยหาที่เหนียมอาย
มีจูบที่ทิ้งร่องรอยไว้บนริมฝีปาก
เหมือนทุ่งแสงอาทิตย์ที่อยู่ระหว่างน้ำแข็งสองก้อน
มีการจูบที่ดูเหมือนดอกลิลลี่
โดยสง่างาม ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์
มีการจูบที่ทรยศและขี้ขลาด
มีการจูบที่สาปแช่งและพูดเท็จ
ยูดาสจุมพิตพระเยซูและทิ้งรอยประทับ
บนใบหน้าของพระเจ้า ความผิดทางอาญา <2
ในขณะที่ชาวมักดาลาจูบเธอ
เสริมความเจ็บปวดของเธออย่างมีเมตตา
ตั้งแต่นั้นมา จูบที่สั่นสะท้าน
ความรัก การหักหลัง และความเจ็บปวด
ในงานแต่งงานของมนุษย์ พวกเขามีความคล้ายคลึงกัน
สู่สายลมที่หยอกล้อกับดอกไม้
มีการจุมพิตที่สร้างความเพ้อ <2
แห่งความรักที่เร่าร้อนและบ้าคลั่ง
คุณรู้ดีว่ามันเป็นจูบของฉัน
คิดค้นขึ้นเพื่อฉัน สำหรับ ปากของคุณ
ลามะจุมพิตที่มีร่องรอย
พวกเขาแบกรับร่อง ของความรักต้องห้าม
จุมพิตแห่งพายุ จุมพิตอันป่าเถื่อน
ที่มีแต่ริมฝีปากของเราเท่านั้นที่ได้ลิ้มรส
จำอันแรกได้ไหม…? ไม่สามารถระบุได้
ปกปิดใบหน้าของคุณด้วยสีแดงน่ากลัว
และมีอาการกระตุกของอารมณ์ที่น่ากลัว
ดวงตาของคุณเต็มไปด้วยน้ำตา
คุณจำได้ไหมว่าบ่ายวันหนึ่งเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
ฉันเห็นคุณอิจฉาจินตนาการถึงความคับแค้นใจ
ฉันรั้งคุณไว้ในอ้อมแขนของฉัน... จูบสั่นสะเทือน
แล้วคุณทำอะไร ดูต่อไป...? เลือดของฉันริมฝีปาก
ฉันสอนคุณให้จูบ: จูบที่เย็นชา
มาจากหัวใจที่เร่าร้อน
ฉันสอนคุณให้จูบด้วยรอยจูบของฉัน
ฉันประดิษฐ์ขึ้นเพื่อปากของคุณ
แท้จริงแล้ว Gabriela บทกวีของ Mistral ได้ขโมยมากกว่าหนึ่งครั้ง และไม่ใช่เรื่องไร้สาระที่ผลงานของเธอก้าวข้ามไปสู่ระดับโลก ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกในวัฒนธรรมของละตินอเมริกา
ได้รับรางวัลโนเบลในปี 2488 และรางวัลวรรณกรรมแห่งชาติในปี 2494 ชีวิต ความคิด การทำงาน และความรักของเธอยังคงเป็นเป้าหมายของการศึกษาจนถึงทุกวันนี้
