Inhoudsopgave
Rodrigo Batarce
Zoals Hollywood-films, die een geïdealiseerde liefde uitbeelden, onderschrijft de mythe van de betere helft het idee van koppels die elkaar vinden, elkaar aanvullen en nog lang en gelukkig leven.
Dit concept staat echter ver af van de werkelijkheid, waarin relaties veel gecompliceerder werken. Toch blijft het geloof in de halve sinaasappel sterk, vandaar het belang om deze mythe te ontkrachten. Halve of hele sinaasappel? We onthullen het hieronder met de hulp van een psychotherapeut.
Wat is de mythe van de betere helft
Ximena Muñoz Latuz
De mythe van de betere helft verwijst naar een concept van een liefdesrelatie, waarin een partner kan niet functioneren zonder dat de ander het aanvult Met andere woorden, de partner wordt gezien als een verlengstuk van het eigen lichaam en wordt zowel individueel als in de relatie gevalideerd.
In die zin stelt de verbeelding van de betere helft niet alleen het vermogen om een autonoom subject te zijn ter discussie, maar reduceert zij de ander ook tot de status die men zoekt of de verwachting die men van hem of haar heeft.
"Als een man onzeker is, zal hij op zoek gaan naar een veilige vrouw die beslissingen neemt, omdat hij daar zelf niet toe in staat is, dus zal hij die partner als zijn betere helft beschouwen omdat zij op een bepaalde manier een leegte in hem opvult", legt psycholoog Iván Salazar Aguayo1 uit.
En hetzelfde geldt voor introverte mensen die gezellige partners zoeken, actieve mensen die passieve partners zoeken of agressieve mensen die partners zoeken met volgzame karakters, zegt de professional: "Ze zoeken een compensatie in de polariteit van de ander", voegt de coach eraan toe.
De gevolgen
Terwijl een romantisch beeld wordt geschetst rond het vinden van iemands betere helft, is de waarheid dat het concept leidt tot het irrationele geloof dat perfecte complementariteit bestaat. Maar het bestaat niet alleen niet, het ontkracht ook mensen die op zoek zijn naar hun wederhelft en laat hen achter in een toestand van stagnatie en/of luiheid.
"Het gevaar bestaat erin te geloven dat we wezens zijn die zich op een bepaald moment afsluiten, ophouden zich te ontwikkelen en zich rechtvaardigen door te zeggen 'zo ben ik en zo zal ik mijn hele leven blijven'. Ik denk dat dit het grote risico is van het zoeken naar een persoon die heeft wat ik niet heb," legt Iván Salazar uit, die eraan toevoegt dat de mythe van de betere helft onze tekortkomingen alleen maar versterkt.
"Zeer introverte mensen zullen bijvoorbeeld, in plaats van hun meer sociale kant te ontwikkelen, een extraverte partner zoeken en die gebruiken als een soort woordvoerder. En zo zullen ze altijd ondergeschikt zijn aan de energie van de ander om te compenseren voor wat ze niet hebben".
In plaats van zichzelf uit te dagen om te ontwikkelen wat hen ontbreekt, zijn het mensen die vastlopen op een punt in hun leven en zo betrokken raken bij de relatie.
Lange termijn
Volgens deze verbeelding zal verkering of huwelijk niet gebaseerd zijn op authentieke liefde, maar op kenmerken die een leegte opvullen.
Dus hoe zit het met duurzame relaties - kan de mythe van de betere helft in de loop der tijd standhouden? Terwijl er gezocht wordt naar een partner die past en de gaten opvult? alle mensen evolueren En dit is waar koppels in conflict komen, legt de psycholoog en coach uit.
Bij zeer onzekere mensen, bijvoorbeeld, wanneer het leven zelf voor hun empowerment zorgt, in dit geval veiligheid, zullen zij niet meer zo gelukkig zijn met hun relatie, noch met een partner die alle beslissingen neemt: "Ik zal niet meer die jongeman zijn die verblind werd door een of andere eigenschap van zijn partner, want die eigenschap van mijn partner begin ik ook te cultiveren en daarom, in plaats van te zijnaanvullingen, we begonnen te botsen".
En, integendeel, "als ik een zeer zeker persoon ben, en ik heb een partner die het moeilijk vindt om beslissingen te nemen, zal ik, wanneer zij begint te groeien en te evolueren, in staat moeten zijn om haar te valideren en de dynamiek van het koppel opnieuw aan te passen," legt Iván Salazar Aguayo uit, "Ik geloof dus dat als we van de polariteit overgaan naar de integratie van onze interne persoonlijke aspecten, in beide richtingen, de relatie stabieler zal zijn, en we een betere relatie zullen hebben.geneest.
"De sleutel is dat elke partner zich ontwikkelt, zich integreert en steeds minder vraagt om deze complementariteit, die op een bepaald moment een beetje extreem of zelfs ongezond kan zijn," voegt de professional eraan toe.
De tegenhanger
Moisés Figueroa
Al het bovenstaande maakt duidelijk waarom is het belangrijk om het denkbeeld van de "betere helft" te ontkrachten. Er zijn echter gevallen waarin tegenstellingen kunnen werken, zolang dit niet de eis of de reden is om bij de ander te zijn, d.w.z. de aspecten die tegengesteld zijn te erkennen, te aanvaarden, te waarderen en in dienst te stellen van de relatie.
"Er zijn koppels die heel goed kunnen omgaan met deze complementariteit of het gevoel de betere helft van de ander te zijn, in positieve zin, niet als iets wat ze beleven vanuit schaarste, maar vanuit de acceptatie dat de ander anders is dan ik, met kwaliteiten die ik niet heb en die daardoor de relatie verrijken," zegt Salazar.
Dus, half oranje of vol oranje?
Daniel Esquivel Fotografie
Aangezien de betere helft zinspeelt op de andere helft, is het antwoord dat er altijd naar streven om de hele sinaasappel te zijn Ontdoe je van irrationele overtuigingen, zoals dat geluk afhangt van die andere partij, en begin de leiding te nemen over je eigen zwakheden.
Bovendien zijn echtparen niet perfect, maar bestaan zij uit mensen met kenmerken die veel gemeen hebben, maar die ook onderhandelen, communiceren en veranderen.
"Als de ene persoon erg actief is en de andere erg passief, komt er een punt waarop, als dat niet verandert, de polariteit hen beiden zal uitputten. En ik denk dat psychotherapie in die zin veel kan helpen," adviseert psycholoog Iván Salazar.
Dus, als je het gevoel hebt gevangen te zitten in de mythe van de betere helft, wend je dan tot ruimtes voor transformatie, zelfbewustzijn, zelfregulering van je emoties, leren de ander te accepteren en goed te luisteren, naast andere nuttige hulpmiddelen voor paren die ernaar streven de hele sinaasappel te zijn en niet slechts één helft. In wezen, die zich inzetten voor volwassen en gezonde relaties.
Het gaat er niet om de romantiek aan te vallen, maar om bepaalde concepten die de moeite waard zijn en die op den duur je relatie zouden kunnen schaden, te funderen. Daaronder is het duidelijk dat je de ander niet nodig hebt om gelukkig te zijn, maar dat je gelukkig bent in je eentje, samen met een ander.
Referenties
- Psycholoog en coach Iván Salazar
