Gonzalo Silva Fotografie en Audiovisueel

Hoewel de klassieke dichters altijd een onuitputtelijke bron van inspiratie zullen blijven, vooral als het gaat om de liefde in haar verschillende dimensies, is de waarheid dat er een nieuwe generatie auteurs is gekomen om de poëzie te verfrissen.

En onder hen vallen vrouwen uit de hele wereld op met teksten die, verre van geschreven met bombastische woorden, ervaringen, emoties en voorwaardelijke kwesties uitdrukken, op een veel relateerbare manier.

Ontdek deze zeven dichters van de nieuwe generatie die over de liefde spreken en neem ze op in uw dagelijkse lectuur.

1. Rupi Kaur

Maria Paz Visueel

Geboren in Punjab, India, in 1992, maar woonachtig in Toronto, Canada, sinds haar vierde, is ze een schrijfster en illustrator wiens werk wordt gekenmerkt door directe en grensverleggende verzen, geschreven in eenvoudige taal en grotendeels geïnspireerd door haar eigen ervaringen. Ze deelt haar gedichten ook via haar Instagram account @rupikaur_, waar ze 4,3mm volgers heeft.

Tot op heden publiceerde Rupi de succesvolle dichtbundels "Melk en honing" (2014), "De zon en haar bloemen" (2017) en "Thuislichaam" (2020). En hoewel Kaur vooral thema's als genezing, eigenwaarde, identiteit en vrouwelijkheid verkent, schrijft ze ook over de liefde. Hoe benadert ze die? De dichteres breekt met de mythe van de romantische liefde en stelt nieuwe fundamenten voor goede liefde voor die altijd uitgaan van hun eigen.

Fragment uit "Melk en honing".

Ik wil niet dat je

om de lege delen in mij op te vullen,

Ik wil zelf vol zitten.

Ik wil zo compleet zijn

die een hele stad kan verlichten

en dan

Ik wil je hebben

omdat wij tweeën

gecombineerd

kunnen we je op

brand

Fragment uit "Hoe liefde eruit ziet".

("De zon en haar bloemen")

liefde lijkt niet op een persoon

liefde is onze acties

liefde is alles geven wat we kunnen

ook al is het maar het grootste stuk van een taart...

liefde is begrip

dat we de macht hebben om onszelf te schaden

maar dat we alles zullen doen wat in onze macht ligt om dat te doen

om ervoor te zorgen dat we het onszelf niet aandoen...

liefde is zich alle zachtheid en genegenheid voorstellen die

we verdienen

en wanneer iemand verschijnt

en hij zegt dat hij het aan ons zal geven, net als wij...

maar hun acties breken ons

in plaats van ons op te bouwen

liefde is weten wie te kiezen

2. Lang Leav

MAM Fotograaf

Geboren in Thailand 40 jaar geleden, opgegroeid in Australië en nu woonachtig in Nieuw-Zeeland, de romanschrijfster en dichteres, die de 2014 Goodreads Award won voor "Lullabies" in de categorie Beste Poëzie, verdiept zich in thema's als liefde, seks, verdriet, verraad en empowerment. Lang Leav, die haar werk ook deelt op haar Instagram account @langleav, schrijft openhartig,eenvoud en emotie.

"Liefde en tegenslag" (2013), "Slaapliedjes" (2014), "Herinneringen" (2015), "Het universum van ons" (2016), "Zee van vreemden" (2018), "Liefde staat je mooi" (2019) en "Septemberliefde", zijn de poëzietitels die haar positioneren tussen de meest relevante figuren van haar generatie.

Fragment uit "Liefde en tegenspoed".

Als je van me houdt

door de manier waarop ik eruit zie,

dan alleen je ogen

zal verliefd zijn op mij.

Als je van me houdt

dus zeg ik,

dan ben je gewoon

verliefd op mijn woorden.

Als je van

mijn hart en geest,

dan zul je van me houden

voor alles wat ik ben.

Maar als je niet van

elk van mijn tekortkomingen,

dan moet je niet van me houden;

helemaal niet.

3. Elvira Sastre

Maria Paz Visueel

Elvira Sastre, geboren in 1992 in Segovia, Spanje, wordt gekenmerkt door haar viscerale, intieme en directe poëzie, waardoor de lezers zich kunnen inleven in haar werk. Liefde, liefdesverdriet en eigenlijk emoties zijn wat Elvira Sastre beweegt als ze schrijft.

Tot zijn succesvolle dichtbundels behoren "Cuarenta y tres maneras de soltarse el pelo" (2013), "Baluarte" (2014), "Ya nadie baila" (2015), "La soledad de un cuerpo acostumbrado a la herida" (2016) en "Aquella orilla nuestra" (2018).

Sastre, die haar dichterscarrière combineert met het schrijven van romans en literaire vertalingen, heeft 525k volgers op haar Instagram-account @elvirasastre. Voor mij is liefde samenzijn met iemand die je rust geeft, veel meer vraag ik niet. Ik denk dat het iets ingewikkelds is om te bereiken en als je het krijgt, ben je een crack", verklaarde de dichteres ooit.

Fragment uit "Ik wil geen herinnering zijn".

("Drieënveertig manieren om je haar los te laten")

Ik wil niet

Zet een stempel op je leven,

Ik wil op jouw manier zijn,

Ik wil dat je weggaat,

Ga weg,

Dat je in opstand komt,

Dat je tegen het tij in gaat,

Kies mij niet,

Maar moge je altijd bij mij terugkomen om jezelf te vinden.

Ik wil je niets beloven,

Ik wil je

Geen compromissen of pacten,

In de palm van je hand

Het verlangen dat uit je mond valt

Geen wachten,

Wees je hier en nu.

Ik wil niet

Dat je me mist,

Ik wil dat je zoveel aan me denkt

Dat je niet weet hoe het is om mij afwezig te hebben.

Ik wil niet de jouwe zijn.

Noch dat je van mij bent,

Ik wil dat het met iedereen is

We vinden het makkelijker om bij ons te zijn.

Ik wil niet

Haal de kou weg,

Ik wil je redenen geven zodat wanneer je het hebt

Denk aan mijn gezicht

En je haar zit vol met bloemen.

Ik wil niet

Vrijdagavond,

Ik wil je hele week vullen met zondagen

En dat je denkt dat elke dag

Ze zijn feestelijk

En ze zijn in de aanbieding voor jou.

Ik wil niet

Aan je zijde moeten staan

Niet te missen,

Ik wil je als je denkt dat je niets hebt

Kom binnen,

En voel mijn handen op je rug

De kliffen tegenhouden die op de loer liggen,

En je staat op mijn voeten

Op de tenen lopen op het kerkhof

En samen lachen om de dood.

Ik wil niet

Dat je me nodig hebt,

Ik wil dat je op me rekent

Tot in het oneindige

En dat het hiernamaals

Een jouw huis en het mijne.

(...) Ik wil niet met je vrijen,

Ik wil je liefdesverdriet ongedaan maken.

Ik wil geen herinnering zijn,

Mijn liefde,

Ik wil dat je naar me kijkt

En je kunt de toekomst voorspellen.

Mercedes Romero Russo

Onherhaalbare fotografie

Een andere vertegenwoordiger van de poëzie in het tijdperk van de sociale netwerken uit Argentinië is Mercedes Romero Russo, die opvalt na de publicatie van "Los mil y vos" en "Luciérnagas en frasco", gedichtenbundels waarin zij onder meer het licht en de schaduw van relaties, pijn, nostalgie en transformatie verkent, op basis van haar eigen ervaringen en die van andere dichters.dat het om zich heen absorbeert.

Op haar Instagram-account @mercedesromerorusso kondigde de in 1990 in Buenos Aires geboren dichteres aan dat ze binnenkort haar nieuwe werk "El derrumbe de los que perdonan" (De ineenstorting van degenen die vergeven) zal uitbrengen.

Fragment van "NN".

("The Thousand and You")

Ik wil een

die persoon

die zelfs van mij houdt

als ik huil terwijl ik kijk

"De tweehonderdjarige man

Als ik weinig spreek

of veel

te sterk

of met je mond vol.

Die van me houdt

Als je het vraagt

Voetbal onzin

En ook

als ik in een slechte bui ben

omdat ik niet veel geslapen heb.

Die van me houdt

in premenstruele dagen.

Na een

absurde argumenten

om een gevecht te winnen.

Die van me houdt

toen ik hem vroeg

en wat heb je vandaag gegeten,

dag na dag,

zonder bewust te zijn

dat het ons opat

de routine

(...) En dat onbewust

wordt gevonden die van mij houdt

toen mijn haar

van kleur veranderen, maar niet door het verven.

Als ik faal

de herinnering

maar ik herinner me

van de dag dat we elkaar ontmoetten

En sta erop ze te vertellen

in detail

aan vreemden.

5. Ingrid Bringas

Dubraska Fotografie

Ingrid Bringas, geboren in 1985 in Monterrey, heeft verschillende titels verzameld die haar tot een opmerkelijke poëziefiguur in haar geboorteland Mexico hebben gemaakt, waaronder "La Edad de los salvajes" (2015), "Jardín botánico" (2016), "Nostalgia de la luz" (2016), "Objetos imaginarios" (2017) en "Flechas que atraviesan la espesura de la noche" (2020).

Een auteur die schrijft vanuit het vertrouwde, het nabije, het lichamelijke en in wezen vanuit het menselijke, zoals zij zelf heeft benadrukt. En als het gaat om liefde en romantiek beweegt de dichter zich in de wateren van nostalgie, duurzaamheid en saamhorigheid, maar ook in die van verlangen, seksualiteit en erotiek.

"De dans van geliefden

Ik heb de deur op een kier gezet,

kom binnen, spreek tot me met je vlees

terwijl god naar ons kijkt

open fruit,

e exacte en onbeweeglijke wond

enter-

rust op de rand van mijn bed

neem mijn vleesetende bloemenhanden

en neem deze dorst weg.

Voer dit parfum van thuis in waar ik slapeloos ben

van nature,

Ik heb de deur op een kier gezet in mijn slaap

om uit te reiken met je muziek en je hand

raak mijn blauwe ingewanden aan.

6. Lilian Flores Guerra

Onherhaalbare fotografie

Deze in 1974 in Santiago de Chile geboren journaliste, schrijfster en redactrice won de prijs Poesía en Viaje (2020, Parque del Recuerdo), met het gedicht "29 de marzo", evenals de Santiago Municipal Literature Prize 2017, genre Juvenile Literature, met haar roman "Las Aventuras de Amanda y el Gato del Pirata II - El Tesoro del Collasuyo" (2016). Ze heeft ook vier boekenfondsen gewonnen van deMinisterie van Cultuur, Kunst en Erfgoed.

Zijn carrière omvat de saga "De avonturen van Amanda en de Piratenkat"; deel I "De Zevende Smaragd" (2013) en deel II "De Schat van Collasuyo" (2016), de historische roman "Capello" (2018), het kinderverhaal "De Bronzen Knop" (2019, illustraties van Carolina García), de verhalenbundel "Sueño Lejano" (2020), en de dichtbundel "En la Penumbra del Ocaso" (2020). Deze laatste,Lilian Flores is verantwoordelijk voor Ediciones del Gato, waar zij belast is met de publicatie, promotie en distributie van werken van onafhankelijke auteurs.

Fragmenten uit "In de schemering".

XXIII.

Geef me vrede.

om te sterven in elke sterrenhemel

om te trillen met de vurige geluiden van de wind

spelen met mijn haar

om gek te worden met koorts en delirium

met de aanraking van je handen.

Geef me de urgentie van een kus

om mijn eeuwenoude dorst te lessen

met de warmte van je nek

om je meedogenloos te provoceren

met tederheid en plezier.

Geef me een reden.

om in je omhelzing te geloven

en trotseren de afstand

tussen jouw lichaam en het mijne.

XXIV.

Mijn handen uitstrekken

in een tijdloze streling

waarvan de grenzen zijn gebaseerd op

met de kleuren van de zonsondergang.

Hoe laat ik uit mijn mond

de kalme extase.

Verander het pad

op de top van de afgrond

VLEUGELS VERANDEREN

wezens zonder lust.

Mijn ziel begint opnieuw

om te verslaan

weg van het stof

minnaar van de penumbra.

Geef me je dromen

om ze te verheffen

op het magische bassin van mijn lichaam.

XXV.

Zijn omhelzing omarmt mij

zijn geur kalmeert me.

Het bedekt met een mantel

van troost mijn rug

en zegt

kom met me mee

Ik hou van je.

Het is zo duidelijk de weg

dat brengt me terug

zo doorzichtig

dat ik me soms afvraag

hoe ik dwaalde op routes

dat mijn geest verscheurde

Ik heb mijn gratis vlucht gemist

en ik huilde en vloekte

om in stilte lief te hebben.

XXVI.

Je naam ontsnapt uit mijn mond

met het plezier dat loopt

onder het zwembad van mijn dromen.

Een gefluister, een gebed in de vlucht.

Jouw naam brengt angsten naar beneden

as en valse profeten.

De stem van de bomen

stelt voor je ogen te sluiten

en me overgeven aan de wind.

Mirages ontsnappen uit mijn mond

en jammeren

wonden die hun ballingschap zoekt

het voorstellen van

duizend schilden om te beschermen

mijn lichaam en zijn delirium.

7. Eva Débia Oyarzún

Het dorp

Eva, afkomstig uit La Serena en geboren in 1978, is journalist en heeft een master in communicatie en onderwijs van de Autonome Universiteit van Barcelona. Ze heeft vier boeken gepubliceerd: "Poemario capital" (2014, heruitgegeven in 2018), "Retazos" (2016), "Tránsitos urbanos" (2018) en "Insolentes" (2019).

Débia won de derde plaats in de South Seas International Poetry Competition (Australië, 2018) en een eervolle vermelding in de International Short Story Competition in Honour of Juan Carlos García Vera (Canada, 2019). Haar eerste twee boeken zijn poëzie, waarin verschillende gedichten gewijd zijn aan de liefde.

"Hoe ik van je hou

Ik hou van je, liefje.

Van het leven, van de zon, van de lucht.

Ik hou van je met mijn ziel,

van hoop, van een ster.

Ik hou van jullie allemaal,

omdat je bij de hele wereld hoort.

Niet van mij of een ander. Alleen van jou hou ik van je.

Ik wil dat je gelukkig bent, stralend.

Ik wil dat je lacht, levendig en uniek bent,

in passie en kalmte in de kou,

van jou, door jou en voor jou...

Zoveel van alles, ik hou van je!

Ik wil dat je van binnen lacht

en lachen naar God.

Ik wil je vol met zeeën, met getijden,

van stormen en backwaters.

Ik hou van je met een onvoorwaardelijke

Onbekenbaar, ondenkbaar,

Bijna ondraaglijk... Ondraaglijk.

Bezittingen, liefde, zijn barrières

in strijd met deze ijzeren wil

gesmeed op het punt van stiltes

tussen jouw ziel en de mijne.

Hoe anders van je te houden,

maar zoals ik van je hou?

"De andere poëzie

Een hete thee.

Een lekkere ijsthee.

Een ijsje. Een thee.

Strek je arm uit zonder te kijken,

om midden op straat elkaars hand te pakken.

Knuffelen; glimlachen; omdat ja, omdat nee.

Ontwaken.

Goedemorgen.

Ontbijt op bed...

Het bed. Maak het op. Maak het los.

Aai een kat (of twee);

massages geven, massages ontvangen.

Want ja, want nee.

In het meervoud gesproken,

luister in het enkelvoud.

Zoenen en vrijen.

Serie marathons achter de computer.

Wandelen, naar de bioscoop gaan, een dutje doen.

Het voorlezen van een boek...

Kook iets.

Want ja, want nee.

Bewonderen. Respecteren.

Insluiting, zorg.

Stoppen met roken.

en haardroger.

Overweeg, dimensioneer, evalueer.

Begrijp je? Ja...

Vermist omdat niet.

Als u van liefdespoëzie houdt, laat u dan verleiden en verrassen door het werk van deze zeven hedendaagse auteurs, en als u inspiratie zoekt voor huwelijksbriefpapier of een fragment om in uw huwelijksgeloften te citeren, vindt u in deze verzen misschien precies wat u zoekt.