Gonzalo Silva Photography at Audiovisual

Bagaman ang mga klasikong makata ay palaging magiging isang hindi mauubos na mapagkukunan ng inspirasyon, lalo na tungkol sa pag-ibig sa iba't ibang dimensyon nito, ang katotohanan ay ang isang bagong lahi ng mga may-akda ay may dumating upang i-refresh ang mga tula.

At kabilang sa mga ito, ang mga kababaihan mula sa iba't ibang panig ng mundo ay namumukod-tangi sa mga teksto na, malayo sa isinulat ng mga bombastikong salita, nagpapahayag ng mga karanasan, damdamin at magkakaibang mga tema, sa mas malapit.

Tuklasin ang pitong makata ng bagong henerasyon na nagsasalita ng pag-ibig at isama ang mga ito sa iyong pang-araw-araw na pagbabasa.

1. Rupi Kaur

María Paz Visual

Siya ay ipinanganak sa Punjab, India, noong 1992, ngunit mula noong siya ay apat na taong gulang siya ay nanirahan sa Toronto, Canada. Siya ay isang manunulat at ilustrador, na ang gawa ay minarkahan ng mga direkta at nakakagambalang mga talata, na isinulat sa simpleng wika at higit sa lahat ay inspirasyon ng kanyang sariling karanasan. Mga tula na ibinahagi rin niya sa pamamagitan ng kanyang Instagram account na @rupikaur_, kung saan nakaipon siya ng 4.3mm followers.

Sa ngayon, nai-publish na ni Rupi ang mga matagumpay na koleksyon ng mga tula na “Milk and honey” (2014), “The sun and her mga bulaklak" ​​(2017) at "Katawan ng Bahay" (2020). At habang pangunahing sinasaliksik ni Kaur ang mga paksa tulad ng pagpapagaling, pagpapahalaga sa sarili, pagkakakilanlan, at pagkababae, nagsusulat din siya tungkol sa pag-ibig. Paano mo ito lapitan? Binasag ng makata ang mito ng romantikong pag-ibigmga kalasag na nagpoprotekta sa

aking katawan at sa pagkahibang nito.

7. Eva Débia Oyarzún

La Aldea

Isang katutubong ng La Serena at ipinanganak noong 1978, si Eva ay isang mamamahayag at may Master's degree sa komunikasyon at edukasyon mula sa Autonomous University of Barcelona. Nakapaglathala siya ng apat na libro: “Poemario capital” (2014, republished in 2018), “Retazos” (2016), “Tránsitos urbanas” (2018) at “Insolentes” (2019).

Nakuha ni Débia ang ikatlong puwesto sa Mares del Sur International Poetry Contest (Australia, 2018) at marangal na pagbanggit sa International Short Story Contest in Honor of Juan Carlos García Vera (Canada, 2019). Ang kanyang unang dalawang libro ay tula, kung saan maraming tula ang nakatuon sa pag-ibig.

“How I love you”

I love you, love.

of life , of araw, ng langit.

Mahal kita mula sa kaluluwa,

ng pag-asa, ng bituin.

Mahal kita mula sa lahat,

dahil ikaw ay kabilang sa buong mundo.

Hindi mula sa akin o mula sa iba: Mahal kita mula lamang sa iyo.

Mahal kitang masaya, nagliliwanag.

Mahal kitang nakangiti. , masigla, kakaiba,

sa mapula-pula na pagsinta at bukas na kalmado,

sa iyo, para sa iyo at para sa iyo...

Sa lahat ng bagay, mahal kita!

Mahal kitang nakangiti sa loob

at tumatawa patungo sa Diyos.

Mahal kita na puno ng dagat, tubig,

mga bagyo at pool.

Mahal kita ng walang pasubali

hindi masabi, hindi maisip,

halos hindi maramdaman... Hindi mabata.

Mga pag-aari, pag-ibig,sila ay mga hadlang

hindi pagkakasundo sa bakal na pagnanasang ito

na huwad sa dulo ng katahimikan

sa pagitan ng iyong kaluluwa at ng aking kaluluwa.

Paano kita mamahalin kung hindi man ,

pero gaano kita kamahal?

“The other poetry”

A very hot tea.

A very iced tea.

Isang ice cream; isang tsaa.

Iunat ang iyong braso nang hindi tumitingin,

upang hawakan ang kamay ng isa sa gitna ng kalye.

Yakap; ngumiti. Bakit oo, bakit hindi.

Gumising ka.

Batiin ng magandang umaga.

Almusal sa kama...

Higa: gawin mo; i-undo ito.

Alagaan ang isang pusa (o dalawa);

magpamasahe, tanggapin sila.

Bakit oo, bakit hindi.

Magsalita sa maramihan,

makinig sa isahan.

Halik. Making love.

Marathons of series sa harap ng computer.

Naglalakad, nanunuod ng sine, umidlip.

Nagbabasa ng libro nang malakas...

Magluto.

Bakit oo, bakit hindi.

Hangaan. Paggalang.

Containment, pag-aalaga.

Pagtigil sa paninigarilyo.

Diversity at ang hair dryer.

Pag-isipan, sukatin, halaga.

Intindihin kung bakit oo...

Miss why not.

Alam mo na! Kung gusto mo ang tula ng pag-ibig, hayaan ang iyong sarili na maakit at mabigla sa gawa ng pitong kontemporaryong may-akda na ito. At kahit na naghahanap ka ng inspirasyon para sa mga parirala sa stationery sa kasal o isang sipi upang banggitin sa iyong mga panata sa kasal, marahil sa mga talatang ito ay makikita mo kung ano ang iyong hinahanap.

at nagmumungkahi ng mga bagong batayan para sa mabuting pag-ibigna palaging nagsisimula sa sarili.

Sipi mula sa “Milk and honey”

Ayokong magkaroon ka <2

upang punan ang mga walang laman na bahagi sa akin,

Gusto kong mapuno mag-isa.

Gusto kong maging kumpleto

na kaya nitong lumiwanag ang isang buong lungsod

and then

Gusto kitang makasama

dahil tayong dalawa

pinagsama

maaari nating sindihan

apoy

Sipi mula sa “Ano ang hitsura ng pag-ibig tulad ng”

( “Ang araw at ang kanyang mga bulaklak”)

ang pag-ibig ay hindi katulad ng isang tao

love is our actions <2

love is giving all we can

kahit ito ang pinakamalaking piraso ng cake

ang pag-ibig ay pag-unawa

na may kapangyarihan tayong saktan ang ating sarili

ngunit gagawin namin ang lahat sa aming makakaya

upang matiyak na hindi namin ginagawa natin ito sa ating sarili

ang pag-ibig ay iniisip ang lahat ng tamis at pagmamahal na

we deserve

at kapag may nagpakita

at sinabing ibibigay nila ito sa atin tulad ng ginagawa natin

ngunit sinisira tayo ng kanilang mga aksyon

higit pa sa pagbuo sa atin

pag-ibig ay alam kung sino ang pipiliin

2. Lang Leav

MAM Photographer

Ipinanganak sa Thailand40 taon na ang nakalilipas, lumaki siya sa Australia at kasalukuyang nakatira sa New Zealand. Ang nobelista at makata na ito, na nanalo ng Goodreads award noong 2014 para sa "Mga Lullabies", sa kategoryang Pinakamahusay na Tula, ay sumasalamin sa mga tema tulad ng pag-ibig, kasarian, sakit, pagkakanulo at pagbibigay-kapangyarihan. Si Lang Leav, na nagpapakalat din ng kanyang trabaho sa pamamagitan ng kanyang Instagram account na @langleav, ay nagsusulat mula sa pagiging prangka, pagiging simple at damdamin.

“Love and misadventure” (2013), “Lullabies” (2014) , “Memories” (2015) ), "The Universe of us" (2016), "Sea of ​​​​strangers" (2018), "Love looks pretty on you" (2019) at "September love", ay ang mga pamagat ng tula na kabilang sa mga pinaka-nauugnay. mga pigura ng kanilang henerasyon.

Sipi mula sa “Love and misadventure”

Kung mahal mo ako

para sa hitsura ko,

ang mga mata mo lang

mamahalin ako.

Kung mahal mo ako

sa mga sinasabi ko,

magiging

mamahal ka lang sa aking mga salita.

Kung mahal mo

ang puso at isipan ko,

kung gayon mamahalin mo ako

sa lahat ng kung ano ako.

Pero kung hindi mo mahal

lahat ng kapintasan ko,

hindi mo dapat ako mahalin;

sa lahat.

3 . Elvira Sastre

María Paz Visual

Ipinanganak sa Segovia, Spain, noong 1992, si Elvira Sastre ay nailalarawan sa pamamagitan ng kanyang visceral, intimate at direktang tula na nagpapahintulot sa mga mambabasa na isawsaw ang kanilang sarili sa kanyang trabaho . Love, heartbreak and, basically, emotions are whatGinagalaw nila si Elvira Sastre pagdating sa pagsusulat.

Among her successful collections of poems, "Forty-three ways to loosen your hair" (2013), "Baluarte" (2014), "Ya nadie baila" ( 2015). , “Ang kalungkutan ng isang katawan na sanay sa sugat” (2016) at “That shore of ours” (2018).

Si Sastre, na pinagsama ang kanyang karerang patula sa pagsulat ng mga nobela at pagsasaling pampanitikan. , nakaipon ng 525k followers sa kanyang Instagram account na @elvirasastre. “Para sa akin, love is being with someone who gives you peace of mind, hindi ko na hinihiling pa. I think it's something hard to achieve and when you do, you're a crack”, deklara ng makata sa isang pagkakataon.

Sipi mula sa “Ayoko nang maging alaala”

(“ Forty-three ways to let your hair down")

Ayoko na

Mag-iwan ng marka sa buhay mo,

Gusto kong maging landas mo,

Nais kong mawala ka,

lumabas,

maghimagsik,

lumaban sa kasalukuyang,

hindi ako ang piliin, <2

Ngunit nawa'y lagi kang bumalik sa akin para hanapin ang iyong sarili.

Ayoko nang mangako sayo,

Nais kong ibigay sa iyo

Nang walang kompromiso o kasunduan,

Ilagay ka sa iyong palad

Ang pagnanais na nahuhulog sa iyong bibig

Nang walang paghihintay,

Be you here and now.

Ayoko

Na miss mo ako,

Gusto kong isipin mo ako kaya much

Na hindi mo alam kung ano ang wala sa akin.

Ayokong maging iyo

Hindi kahit na akin ka,

Gusto kong kayanin mobeing with anyone

Mas madali para sa atin na makasama ang sarili natin.

Ayoko

Alisin ang lamig,

Gusto ko bigyan ka ng mga dahilan para kapag mayroon ka

Isipin mo ang mukha ko

At napupuno ng bulaklak ang buhok mo.

Ayoko na

Biyernes ng gabi,

Gusto kong punuin ka ng buong linggo ng Linggo

At sa tingin mo araw-araw

Pista sila

At sila ay ibinebenta para sa iyo.

Ayoko

Kailangan na nasa tabi mo

Para hindi ka ma-miss,

Gusto ko na kapag akala mong wala ka

Hinayaan mong mahulog ka,

At damhin ang mga kamay ko sa iyong likod

Hawak ang bangin na naghihintay sa iyo,

At tumayo ka sa akin

Upang sumayaw sa tiptoe sa sementeryo

At sabay na tumawa sa kamatayan.

Ayoko

Kailangan mo ako,

Gusto kong umasa ka sa akin

Hanggang sa kawalang-hanggan

At na ang kabilang buhay

Pagisahin ang bahay mo at ang bahay ko.

(…) Ayokong mahalin ka,

Gusto kong i-undo ang Heartbreak mo.

Ayokong maging alaala,

Aking mahal,

Nais kong tingnan mo ako

At hulaan ang hinaharap.

4. Mercedes Romero Russo

Unrepeatable Photography

Mula sa Argentina, isa pang kinatawan ng tula sa panahon ng mga social network ay si Mercedes Romero Russo, na namumukod-tango pagkatapos ng publikasyon ng “Los mil y ikaw” at “Mga alitaptap sa isang banga”. Mga tula kung saan ginalugad niya ang mga liwanag at anino ng relasyon ng mag-asawa,sa sakit, sa nostalgia at sa pagbabagong-anyo, bukod sa iba pang mga tema, nagpapalusog sa kanyang sarili batay sa kanyang sariling mga karanasan at sa mga natanggap niya sa kanyang paligid.

Nagsusulat siya gamit ang mga simpleng salita, ngunit may sensitivity at lalim na nakakaakit ng mas maraming mambabasa. Sa kanyang Instagram account na @mercedesromerorusso, ang makata na isinilang sa Buenos Aires, noong 1990, ay inihayag na malapit na niyang ilunsad ang kanyang bagong obra, “El derrumbe de los que perdonanza”.

Sipi mula sa “NN”

(“The thousand and you”)

Gusto kong mahanap

yung taong

na nagmamahal sa akin kahit

kapag umiiyak ako sa panonood ng

“The bicentennial man”

Kapag nagsasalita ako ng kaunti

o marami

masyadong malakas

o sa punong-puno ang bibig ko.

Na mahal niya ako

Kapag nagtanong siya

Football nonsense

At saka

kapag siya ay nasa masama mood

kasi konti lang ang tulog ko.

Na mahal niya ako

sa premenstrual days.

After

absurd arguments

para manalo sa laban.

Na mahal niya ako

kapag tinanong ko siya

at ngayong araw kung ano ang kinain mo,

pagkatapos ng araw araw,

nang hindi niya namamalayan

na kinain niya kami

ang routine

(…) At hindi niya sinasadyang

nahanap ang kanyang sarili nagmamahal sa akin

nang ang aking buhok

nagpalit ako ng kulay, ngunit hindi dahil sa tina.

Kapag ang aking memorya ay nabigo sa akin

ngunit naaalala ko

ang araw na nagkakilala tayo

at pinilit kong sabihin

nang detalyado

sahindi kilala.

5. Ingrid Bringas

Dubraska Photography

Ipinanganak noong 1985 sa Monterrey, si Ingrid Bringas ay nakaipon ng ilang mga pamagat na ginawa siyang isang natatanging pigura ng tula sa kanyang katutubong Mexico. Kabilang sa mga ito, "The Age of the Savages" (2015), "Botanical Garden" (2016), "Nostalgia for Light" (2016), "Imaginary Objects" (2017) at "Arrows that cross the thickness of the night" ( 2020).

Isang may-akda na nagsusulat mula sa kung ano ang pamilyar, mula sa kung ano ang malapit, mula sa kung ano ang corporeal at, mahalagang mula sa kung ano ang tao, tulad ng siya mismo ang nagbigay-diin. At pagdating sa pag-ibig at pag-iibigan, ang makata ay kumikilos nang labis sa tubig ng nostalgia, pananatili at pag-aari, tulad ng sa pagnanasa, sekswalidad at erotisismo.

“Ang sayaw ng magkasintahan”

Iniwan kong nakaawang ang pinto,

pasok ka, kausapin mo ako ng iyong laman

habang pinag-iisipan tayo ng Diyos

na magbunga,

ang eksaktong at hindi kumikibo na sugat

pumasok—

magpahinga sa gilid ng aking kama

kunin ang aking mga kamay ng karnivorous na bulaklak

at kunin itong uhaw.

Ipasok ang pabango sa bahay kung saan ako walang tulog

sa likas na katangian,

Iniwan kong nakaawang ang pinto sa panaginip

upang dumating ka na dala ang iyong musika at ang iyong kamay

ay dumampi sa akin sa asul na nasa loob.

6. Lilian Flores Guerra

Unrepeatable Photography

Ipinanganak sa Santiago de Chile noong 1974, ang mamamahayag, manunulat at editor na ito ay nanalo ng Poetry Awardsa Paglalakbay (2020, Parque del Recuerdo), na may tulang "29 de marzo", bilang karagdagan sa Santiago 2017 Municipal Literature Award, Youth Literature genre, kasama ang kanyang nobelang "The Adventures of Amanda and the Pirate's Cat II - El Tesoro del Collasuyo” (2016). Gayundin, nakakuha siya ng apat na Book Funds mula sa Ministry of Culture, Arts and Heritage.

Sa kanyang karera, ang saga na “The Adventures of Amanda and the Pirate's Cat” ay namumukod-tangi; bahagi I “La Séptima Esmeralda” (2013) at bahagi II “El Tesoro del Collasuyo” (2016), ang nobelang pangkasaysayang “Capello” (2018), ang kuwentong pambata na “El Botón de Bronce” (2019, mga guhit ni Carolina García) , ang storybook na “Sueño Lejano” (2020), at ang poetry book na “En la Penumbra del Ocaso” (2020). Ang huli, na ipinakita kamakailan. Si Lilian Flores, sa kanyang bahagi, ay responsable para sa Ediciones del Gato, kung saan siya ang namamahala sa pag-publish, pag-promote at pamamahagi ng mga gawa ng mga independiyenteng may-akda.

Mga sipi mula sa “En la Penumbra del Ocaso”

XXIII.-

Bigyan mo ako ng kapayapaan

na mamatay sa bawat repleksyon ng mga bituin

upang manginig sa mga nag-aalab na tunog ng hangin

naglalaro sa aking buhok

mula sa pagkabaliw sa lagnat at maling akala

sa pagpindot ng iyong mga kamay.

Bigyan mo ako ng madaliang paghalik

upang pawiin ang aking edad -lumang uhaw

sa init ng iyong leeg

upang pukawin ka nang walang humpay

nang may lambing at galak.

Bigyan mo ako ngdahilan

na maniwala sa iyong yakap

at salungatin ang distansya

sa pagitan ng katawan mo at ng katawan ko.

XXIV.-

Paano i-extend ang aking mga kamay

sa isang walang hanggang haplos

na ang mga limitasyon ay natutunaw

sa mga kulay ng paglubog ng araw.

Paano hayaan mula sa aking bibig

kalmadong lubos na kaligayahan.

Baguhin ang landas

sa tuktok ng kalaliman

baguhin ang mga pakpak

mga nilalang nang walang pagnanasa.

Nagsisimula muli ang aking kaluluwa

upang matalo

malayo sa alikabok

kaibigan ng penumbra.

Bigyan mo ako ang iyong mga pangarap

ang itaas ang mga ito

sa ibabaw ng mahiwagang palanggana ng aking katawan.

XXV.-

Kinulungan ako ng kanyang yakap

ang aroma nito ang nagpapakalma sa akin.

Tinatakpan niya ang likod ko ng manta

ng kaaliwan

at sinabing

sumama ka sa akin

Tutulungan kita gusto ko.

Napakalinaw ng landas

na humahantong sa akin pabalik

napakalinaw

na minsan iniisip ko

kung paano ako lumakad sa mga direksyon

na pumukaw sa aking espiritu

Nawala ang aking libreng paglipad

at umiyak ako at nagmura

pag-ibig sa katahimikan.

XXVI.-

Mula sa aking b Tinatakas ng gansa ang iyong pangalan

sa kasiyahang tumatakbo

sa ilalim ng lawa ng aking mga pangarap.

Naglalaman ng bulong-bulungan, panalangin sa paglipad.

Pangalanan mo ito ibinabagsak ang mga takot

abo at mga huwad na propeta.

Ang tinig ng mga puno

nagmumungkahi na ipikit ang ating mga mata

at iwanan ang aking sarili sa simoy ng hangin.

Ang mga himala ay lumalabas sa aking bibig

at panghihinayang

mga sugat na hinahanap ng kanilang pagkatapon

na iniisip

isang libo