Гонзало Силва Фотографија и аудиовизуелна

Иако класичните поети секогаш ќе бидат неисцрпен извор на инспирација, особено во однос на љубовта во нејзините различни димензии, вистината е дека нова сорта автори има дојдете да ја освежите поезијата.

А меѓу нив, жените од целиот свет се издвојуваат со текстови кои, далеку од напишаните со бомбастични зборови, изразуваат искуства, емоции и контингентни теми, во многу поблиска.

Откријте ги овие седум поети од новата генерација кои зборуваат за љубовта и вклучете ги во вашето секојдневно читање.

1. Рупи Каур

Марија Паз Визуал

Родена е во Пенџаб, Индија, во 1992 година, но од својата четиригодишна возраст живее во Торонто, Канада. Таа е писателка и илустраторка, чија работа е обележана со директни и нарушувачки стихови, напишани на едноставен јазик и во голема мера инспирирани од сопственото искуство. Песни кои ги споделува и преку својот Инстаграм профил @rupikaur_, каде што акумулира 4,3 мм следбеници.

До денес Рупи ги има објавено успешните стихозбирки „Млеко и мед“ (2014), „Сонцето и нејзиниот цвеќиња“ (2017) и „Домашно тело“ (2020). И додека Каур првенствено истражува теми како што се лекување, самопочит, идентитет и женственост, таа пишува и за љубовта. Како му пристапувате? Поетот раскинува со митот за романтична љубовштитови кои го штитат

моето тело и неговиот делириум.

7. Ева Дебија Ојарзун

Ла Алдеа

Родена во Ла Серена и родена во 1978 година, Ева е новинарка и има магистерски студии по комуникација и образование на Автономниот универзитет во Барселона. Објавил четири книги: „Поемарио капитал“ (2014, реобјавен во 2018 година), „Ретазос“ (2016 година), „Транситос урбанас“ (2018) и „Несолништа“ (2019).

Дебија го освои третото место на Меѓународниот конкурс за поезија Mares del Sur (Австралија, 2018) и почесно признание на Меѓународниот натпревар за краток расказ во чест на Хуан Карлос Гарсија Вера (Канада, 2019). Неговите први две книги се поезија, во кои неколку песни се посветени на љубовта.

„Како те сакам“

Те сакам, љубов.

На животот , на Сонце, небо.

Те сакам од душата,

на надежта, од ѕвездата.

Те сакам од сите,

зашто ти припаѓаш на целиот свет.

Не од мене или од друг: Те сакам само од тебе.

Те сакам среќна, блескава.

Те сакам насмеана , енергичен, единствен,

во зацрвенета страст и отворена смиреност,

од тебе, за тебе и за тебе...

Толку од сè, те сакам!

Те сакам да се смееш внатре

и да се смееш кон Бога.

Те сакам полни со мориња, плими,

бури и базени.

Те сакам со безусловност

неискажлива, незамислива,

речиси нечувствителна... неподнослива.

Поседи, љубов,тие се бариери

неусогласени со оваа железна желба

кована на врвот на тишината

помеѓу твојата и мојата душа.

Како да те сакам инаку ,

но како те сакам?

„Другата поезија“

Многу топол чај.

Многу ладен чај.

0>Еден сладолед; чај.

Испружете ја раката без да гледате,

да ја фатите раката на другиот среде улица.

Гушнете се; насмевка. Зошто да, зошто да не.

Разбудете се.

Посакајте добро утро.

Појадок во кревет...

Кревет: направете го; отповикајте го.

Голете мачка (или две);

направете масажи, примајте ги.

Зошто да, зошто да не.

Зборувајте во множина,

слушај во еднина

Бакнеж. Водење љубов.

Маратони на серии пред компјутер.

Одење, одење во кино, дремење.

Читање книга на глас...

Гответе нешто.

Зошто да, зошто да не.

Восхитувајте се. Почит.

Задржување, грижа.

Откажување од пушење.

Различноста и фен за коса.

Размисли, мерка, вредност.

Разберете зошто да...

Пропушти зошто да не.

Веќе знаете! Доколку сакате љубовна поезија, дозволете се да бидете заведени и изненадени од работата на овие седум современи автори. И дури и ако барате инспирација за фрази за свадбени канцеларии или пасус за цитирање во вашите свадбени завети, можеби меѓу овие стихови ќе го најдете токму она што го барате.

и предлага нови основи за добра љубовкои секогаш почнуваат од сопствената.

Извадок од „Млеко и мед“

Не сакам да те имам <2

да ги пополнам празните делови во мене,

Сакам сам да бидам сит.

Сакам да бидам толку комплетен

што може да осветли цел град

и тогаш

Сакам да те имам

бидејќи ние двајца

комбиниравме

можеме да запалиме

оган

Извадок од „Како изгледа љубовта like”

( “Сонцето и нејзините цвеќиња”)

љубовта не е како личност

љубовта се нашите постапки <2

љубовта е давање се што можеме

дури и ако тоа е само најголемото парче торта

љубовта е разбирање

дека имаме моќ да се повредиме себеси

но дека ќе направиме се што е во наша моќ

за да се осигураме дека не си го правиме тоа самите себе

љубовта е замислување на сета сладост и наклонетост што ги има

ние заслужуваме

и кога некој ќе се појави

и ќе каже дека ќе ни го даде исто како и ние

но нивните постапки нè кршат

повеќе отколку што не градат

љубовта е да знаеш кого да избереш

2. Ланг Лев

MAM фотограф

Роден во ТајландПред 40 години пораснала во Австралија, а моментално живее во Нов Зеланд. Овој романсиер и поет, кој ја доби наградата Гудридс во 2014 година за „Приспивни песни“, во категоријата за најдобра поезија, навлегува во теми како што се љубовта, сексот, болката, предавството и зајакнувањето. Ланг Леав, кој исто така ја шири својата работа преку неговиот профил на Инстаграм @langleav, пишува од искреност, едноставност и емоции.

„Љубов и несреќа“ (2013), „Lullabies“ (2014) , „Спомени“ (2015 ), „Универзумот на нас“ (2016), „Море од странци“ (2018), „Љубовта убаво ти изгледа“ (2019) и „Септемвриска љубов“, се поетските наслови кои се рангирани меѓу најрелевантните фигури на нивната генерација.

Извадок од „Љубов и несреќа“

Ако ме сакаш

за начинот на кој изгледам,

тогаш само твоите очи

ќе бидеш заљубен во мене.

Ако ме сакаш

за она што го кажувам,

тогаш ќе бидеш

заљубен само во мојата зборови.

Ако ги сакате

моето срце и ум,

тогаш ќе ме сакате

за сето она што сум.

Но, ако не ги сакаш

сите мои маани,

тогаш не треба да ме сакаш мене;

никако.

3 . Elvira Sastre

María Paz Visual

Родена во Сеговија, Шпанија, во 1992 година, Елвира Састре се карактеризира со нејзината висцерална, интимна и директна поезија која им овозможува на читателите да се нурнат во нејзината работа . Љубовта, скршеното срце и, во основа, емоциите се штоТие ја движат Елвира Састре кога станува збор за пишувањето.

Меѓу нејзините успешни стихозбирки се „Четириесет и три начини да ја олабавиш косата“ (2013), „Балуарте“ (2014), „Ya nadie baila“ ( 2015) се издвојуваат. , „Осаменоста на телото навикнато на раната“ (2016) и „Тој брег наш“ (2018).

Састре, кој ја комбинира својата поетска кариера со пишување романи и литературен превод , акумулира 525 илјади следбеници на неговиот Инстаграм профил @elvirasastre. „За мене љубовта е да се биде со некој кој ти дава мир на умот, не барам многу повеќе. Мислам дека е нешто тешко да се постигне и кога го правиш, ти си пукнатина“, изјави во една прилика поетот.

Извадок од „Не сакам да бидам спомен“

(„ Четириесет и три начини да ја испуштите косата“)

Не сакам да

Оставам трага во вашиот живот,

Сакам да бидам твој пат,

Сакам да се изгубиш,

да излезеш,

да се бунтуваш,

да одиш против сегашна,

да не ме избираш мене, <2

Но нека секогаш се враќаш кај мене за да се најдеш себеси.

Не сакам да ти ветам,

Сакам да ти дадам

Без компромиси и пактови,

Те ставам на дланка

Желбата што ти паѓа од уста

Без чекање,

Биди ти овде и сега.

Не сакам

Да ти недостигам,

Сакам да размислуваш за мене така многу

Да не знаеш што е да ме имаш отсутен>

Сакам да можешда се биде со било кој

Полесно ни е да бидеме со себе.

Не сакам да

Отстранам студот,

Сакам да дај ти причини за кога ќе го имаш

Помисли на моето лице

И косата ти се полни со цвеќиња.

Не сакам

Петок вечер,

Сакам да те исполнам цела недела со недели

И дека мислиш дека секој ден

Тие се празник

И тие се на продажба за тебе.

Не сакам

Да треба да бидам покрај тебе

За да не ми недостигаш,

Сакам дека кога мислиш дека немаш ништо

Се оставаш да паднеш,

И ги чувствуваш моите раце на грб

Да ги држам пропастите што те чекаат,

И ти стоиш на моите

Да танцуваат на прсти на гробиштата

И се смеат заедно на смртта.

Не сакам

Ти требаш јас,

Сакам да сметаш на мене

До бесконечноста

И дека задгробниот живот

Ја обединува твојата и мојата куќа.

(...) Не сакам да водам љубов со тебе,

Сакам да го отстранам твоето скршено срце.

Не сакам да бидам спомен,

Љубов моја,

Сакам да ме погледнеш

И да ја погодиш иднината.

4. Мерцедес Ромеро Русо

Неповторлива фотографија

Од Аргентина, друг претставник на поезијата во ерата на социјалните мрежи е Мерцедес Ромеро Русо, кој се истакна по објавувањето на „Los mil y ти“ и „Светулки во тегла“. Песни во кои ги истражува светлата и сенките на врските во парови,во болка, во носталгија и во трансформација, меѓу другите теми, хранејќи се врз основа на сопствените искуства и оние што ги апсорбира околу себе.

Пишува со едноставни зборови, но со чувствителност и длабочина што привлекува се повеќе читатели. На нејзиниот Инстаграм профил @mercedesromerorusso, поетесата родена во Буенос Аирес, во 1990 година, објави дека наскоро ќе го промовира своето ново дело „El derrumbe de los que perdonanza“.

Извадок од „NN“

(„Илјада и ти“)

Сакам да ја најдам

онаа личност

која дури и ме сака

кога плачам гледајќи

„The twocentennial man“

Кога зборувам малку

или многу

премногу гласно

или со полна уста.

Дека ме сака

Кога прашува

Фудбалски глупости

И исто така

кога е во лошо расположение

бидејќи малку спиев.

Дека ме сака

во предменструалните денови.

По

апсурдни расправии

да победам во борба.

Дека ме сака

кога ќе го прашам

и денес што јадеше,

ден после ден,

без да биде свесен

дека не изеде

рутината

(...) И дека случајно

се најде сакајќи ме

кога косата ми

ја сменив бојата, но не поради бојата.

но се сеќавам

денот кога се запознавме

и инсистирав да му кажам

многу детално

нанепознато.

5. Ингрид Брингас

Дубраска фотографија

Родена во 1985 година во Монтереј, Ингрид Брингас има акумулирано неколку наслови што ја направија извонредна фигура на поезијата во нејзиното родно Мексико. Меѓу нив, „Добата на дивјаците“ (2015), „Ботаничка градина“ (2016 година), „Носталгија за светлината“ (2016 година), „Имагинарни предмети“ (2017) и „Стрели што ја преминуваат дебелината на ноќта“ ( 2020).

Авторка која пишува од она што е познато, од она што е блиско, од она што е телесно и, во суштина, од она што е човечко, како што и самата нагласи. А кога станува збор за љубовта и романтиката, поетот се движи подеднакво во водите на носталгијата, постојаноста и припадноста, како и во водите на желбата, сексуалноста и еротиката.

„Танцот на љубовниците“

Јас ја оставив вратата подотворена,

влези, зборувај ми со своето тело

додека Бог размислува за нас

да отвориме плодови,

точната и неподвижна рана

влегува —

одмори се на работ од мојот кревет

земи ги моите раце месојадни цветови

и земи го овој жеден. 2>

Влези во овој домашен парфем каде што сум ненаспана

по природа,

Јас ја оставив вратата подотворена во соништата

та да пристигнеш со твојата музика и твојата рака

ме допира со сината внатрешност.

6. Лилијан Флорес Гера

Неповторлива фотографија

Родена во Сантијаго де Чиле во 1974 година, оваа новинарка, писателка и уредничка ја освои наградата за поезијаво Патување (2020, Parque del Recuerdo), со поемата „29 de marzo“, покрај Општинската награда за литература „Сантијаго 2017“, жанр Младинска литература, со неговиот роман „Авантурите на Аманда и пиратската мачка II - Ел Тесоро дел Коласујо“ (2016). Исто така, тој има добиено четири книжни фондови од Министерството за култура, уметност и наследство.

Во неговата кариера се издвојува сагата „Авантурите на Аманда и мачката на пиратот“; I дел „La Séptima Esmeralda“ (2013) и II дел „El Tesoro del Collasuyo“ (2016), историскиот роман „Capello“ (2018), детската приказна „El Botón de Bronce“ (2019, илустрации на Каролина Гарсија) , книгата со приказни „Sueño Lejano“ (2020) и поетската книга „En la Penumbra del Ocaso“ (2020). Вториот, кој неодамна беше претставен. Лилијан Флорес, од своја страна, е одговорна за Ediciones del Gato, каде што е задолжена за објавување, промовирање и дистрибуција на дела од независни автори.

Извадоци од „En la Penumbra del Ocaso“

XXIII.-

Дај ми мир

да умрам во секој одраз на ѕвездите

да вибрирам со воспалените звуци на ветрот

играјќи си со моите коса

од лудување од треска и заблуди

со допирот на твоите раце.

Дај ми итноста на бакнеж

за да ја изгаснам мојата возраст -стара жед

со топлината на вратот

немилосрдно да те провоцира

со нежност и задоволство.

Дај мипричина

да верувам во твојата прегратка

и да пркоси на растојанието

меѓу твоето тело и моето.

XXIV.-

Како да ги испружам рацете

во безвременско галење

чии граници се топат

со боите на зајдисонцето.

Како нека од мојата уста

смирен екстази.

Смени го патот

на врвот на бездната

смени ги крилјата

суштествата без страст.

Мојата душа повторно почнува

да тепа

далеку од прашината

љубителот на пенумбрата.

Дај ми твоите соништа

да ги издигнам

над волшебниот слив на моето тело.

XXV.-

Неговата прегратка ме засолнува

неговата арома ме смирува.

Ми го покрива грбот со мантија

на удобност

и ми вели

дојди со мене

Сакам да ти помогнам.

Патот е толку јасен

што ме враќа назад

толку проѕирен

што понекогаш се прашувам

како одев по насоки

што ми го раскинаа духот

Го изгубив слободниот лет

и плачев и ја проколнав

љубовта во тишина. 2>

XXVI.-

Од мојот б гуска бега од твоето име

со задоволството што тече

под езерцето на моите соништа.

Содржан шум, молитва во лет.

Твоето име е соборува стравови

пепел и лажни пророци.

Гласот на дрвјата

сугерира да ги затвориме очите

и да се препуштиме на ветрето.

Миражи бегаат од мојата уста

и жалам

рани што ги бара нивниот егзил

замислувајќи

илјада