Kristian Silva Photography

Międzynarodowy Dzień Kobiet obchodzony jest co 8 marca i jest doskonałą okazją, by oddać hołd wszystkim wyróżniającym się w swoich dziedzinach, w tym chilijskim pisarkom wczorajszym i dzisiejszym, które podniosły sztandar feminizmu i wśród których tekstów można znaleźć fragmenty, które warto włączyć do swojego małżeństwa.

Odkryj poniżej sześć feministycznych autorek, które również mówią o miłości i pasji.

1. Gabriela Mistral (1889-1957)

Pisarka, poetka, dyplomatka i pedagog, Gabriela Mistral była pierwszą iberoamerykanką i drugą osobą z Ameryki Łacińskiej, która otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Otrzymała ją w 1945 r. I choć była jego twórczość kojarzy się głównie z macierzyństwem, bezmiłością i feminizmem. W sensie walki o równe prawa, w jej pismach jest też sporo ukrytego romantyzmu.

Na przykład w listach do Doris Dany, jego wykonawczyni i z którą do końca życia łączył go intymny romans, które zostały wysłane w latach 1948-1957, a które można uwzględnić przy pisaniu ślubów.

"Życia, które się tu spotykają, spotykają się z jakiegoś powodu (...) Musisz o to zadbać, Doris, miłość to delikatna rzecz".

"Nie znasz mnie jeszcze dobrze, mój kochany, nie znasz głębi mojej więzi z tobą. Daj mi czas, daj mi go, abyś był choć trochę szczęśliwy. Bądź cierpliwy wobec mnie, czekaj, aby zobaczyć i usłyszeć, czym jesteś dla mnie".

"Być może wejście w tę namiętność było wielkim głupstwem. Kiedy badam pierwsze fakty, wiem, że to była całkowicie moja wina.

"Mam dla was we Mnie wiele podziemnych rzeczy, których jeszcze nie widzicie (...) Podziemne jest to, czego nie mówię. Ale daję wam to, gdy patrzę na was i dotykam was, nie patrząc na was".

Isidora Aguirre (1919-2011)

Wyprzedzająca swoje czasy, zaangażowana, niestrudzona, feministyczna i odważna. Isidora Aguirre była chilijską pisarką i dramaturgiem, której najsłynniejszym dziełem jest "La pérgola de las flores" (1960). Duża część jej twórczości związana była z tekstami o charakterze społecznym, z zaciętą obroną praw człowieka.

Pisała jednak także z miłości, czego dowodem jest powieść "Carta a Roque Dalton" (1990), którą zadedykowała salwadorskiemu pisarzowi, z którym miała romans w 1969 r. Związek powstał, gdy ona była członkiem jury nagrody Casa de las Américas, a on wygrał zbiorem wierszy.

Z tej powieści można zaczerpnąć fragmenty, by włączyć je do swojego ślubu, na przykład do mowy weselnej.

"Aż to nieruchome spojrzenie zaczęło mnie niepokoić, powiedziałbym, że sprawiło, że lekko mnie swędziało, pieczenie w skórze, zanim wsiąkło w moje pory. Zresztą mógłbym powiedzieć wszystko, maestro, ale prawda jest taka, że wiedziałem, i to z całą pewnością, że odpowiem 'tak, twierdząco', jeśli mi coś zaproponujesz".

"Do tego czasu jego oczy spoczęły na moich z czymś w rodzaju parry i notemescapes (...) Usadowił się obok mnie i najłagodniejszym głosem zapytał: 'Co myślisz, nauczycielu, jeśli będziemy się częściej widywać?' Bo na miejscu wiedziałem, że to było wyznanie miłości i w jednej chwili zostaliśmy ochrzczeni: nauczyciel i nauczycielka. Jak to się mówi, ślub i chrzest".

3. María Luisa Bombal (1910-1980)

Chociaż istnieje wiele powodów, które przemawiają za jej twórczością, jest jeden, który szczególnie rzuca się w oczy, a mianowicie to, że pisarka z Viña del Mar nie tylko skupiła się w swoich tekstach na postaciach kobiecych, ale także jako pierwsza Latynoamerykanka opisała akt seksualny.W tamtych czasach seks był przedstawiany jako działanie męskiej dominacji nad kobietami.Bombal jednak zerwała z tymi dogmatami i badała zmysły kobiecego ciała, To właśnie opisuje w swojej powieści "Ostatnia mgła" (1934), której fragmenty możecie wspólnie przeczytać.

"Piękno mojego ciała domaga się wreszcie swojej części hołdu. Kiedy jestem już naga, pozostaję w pozycji siedzącej na brzegu łóżka. On odsuwa się i kontempluje mnie. Pod jego uważnym spojrzeniem odrzucam głowę do tyłu i ten gest napełnia mnie intymnym dobrostanem. Składam ręce za szyję, zaplatam i rozplatam nogi, a każdy gest przynosi mi intensywną i całkowitą przyjemność, jakby wreszcie miał powód.by być moimi rękami, szyją i nogami".

"Nawet gdyby ta przyjemność była jedynym celem miłości, już czułabym się dobrze wynagrodzona!" Podchodzi bliżej; moja głowa znajduje się na wysokości jego piersi, z uśmiechem wyciąga ją do mnie, przyciskam do niej usta i natychmiast opieram o nią czoło i twarz. Jego ciało pachnie owocami, warzywami. W nowym zrywie zarzucam ramiona na jego tors i jeszcze raz przyciągam jego pierś do mojego policzka (...) Potem opiera się na jego piersi (...).Jego ciało obejmuje mnie jak wielka wrząca fala, pieści mnie, pali, przenika, otacza, wciąga mdlejąc. W gardle wznosi się coś na kształt szlochu i nie wiem dlaczego zaczynam jęczeć, i nie wiem dlaczego słodkie jest jęczenie, i słodkie dla mojego ciała zmęczenie zadawane przez drogocenny ciężar, który ciąży między moimi udami.

4. Isabel Allende (1942)

78-letni pisarz, który w 2010 r. otrzymał chilijską Narodową Nagrodę Literacką, ma na swoim koncie bogaty dorobek, w tym książki oparte na listach lub osobistych doświadczeniach, wątki historyczne, a nawet dramaty policyjne.

A teraz, w czasach, gdy ruch feministyczny staje się coraz bardziej aktualny, jej najnowsza powieść, "Women of My Soul" (2020), traktuje właśnie o jej podejściu do feminizmu. W jego twórczości od dzieciństwa po dzień dzisiejszy jest też wiele miłości i pasji, fragmentów, które możecie wykorzystać jako inspirację do zamieszczenia np. jako cytat na zaproszeniach lub w programie ślubnym.

"Może nie robili niczego, czego nie robiliby z innymi, ale zupełnie inaczej jest kochać przez kochanie" ("Wyspa pod morzem").

"Jedyną rzeczą, która cię uleczy, jest miłość, o ile zrobisz dla niej miejsce" ("Ripper's Game").

"Kto mówi, że każdy ogień prędzej czy później gaśnie, ten się myli: są namiętności, które są pożarami, dopóki los nie zdusi ich jednym uderzeniem, a nawet wtedy są gorące żary gotowe płonąć, gdy tylko da się im tlen" ("Japoński kochanek").

"Byli wiecznymi kochankami, szukanie i odnajdywanie się wciąż na nowo było ich karmą" ("Portret w sepii").

"Miłość to piorun, który uderza w nas nagle i zmienia nas" ("Suma jego dni").

5. Marcela Serrano (1951)

Pisarka z Santiago, autorka udanych powieści, takich jak "Nosotras que nos queremos tanto" i "Para que no me olvides", wyróżnia się jako lewicowa aktywistka, zagorzała obrończyni praw kobiet i niestrudzona bojowniczka o prawa kobiet. Dla niej definiowanie siebie jako feministki to "definiowanie siebie jako człowieka". .

I choć jego pisma skupiają się przede wszystkim na historiach z udziałem kobiet, a nie par, to nadal można w nich znaleźć inspirację, na przykład do wkomponowania w mowę nowożeńców.

"Świat na zewnątrz oszalał, amore, schowaj się tutaj" ("Co jest w moim sercu").

"Nie wierzę zbytnio w filozoficzne odpowiedzi: wszystko sprowadza się do tego, by żyć w całości i żyć dobrze" ("Co jest w moim sercu").

"Przeszłość jest bezpieczną przystanią, ciągłą pokusą, a jednak przyszłość jest jedynym miejscem, do którego możemy się udać" ("Dziesięć kobiet").

"Być kochanym, co potwierdził mi czas i oczy, to rzadkość.Wielu uważa to za oczywiste, sądzi, że jest to powszechna waluta, że każdy, w ten czy inny sposób, tego doświadczył.Ośmielam się twierdzić, że tak nie jest: widzę w tym ogromny dar.Bogactwo" ("Dziesięć kobiet").

"Przeszłość nie ma znaczenia, już się wydarzyła, nie ma przyszłości. Oto jedyna rzecz, którą naprawdę posiadamy: teraźniejszość" ("Ten Women").

6. Carla Guelfenbein (1959)

Ta chilijska pisarka, z zawodu biolog, w 2019 roku wydała swoje najnowsze dzieło, "Stacja Kobiet", która jest "spektaklem feministycznym i antypatriarchalnym". Zresztą autorka zaznaczyła, że wszystkie jej powieści są feministyczne, "chodzi tylko o to, że teraz wolno mi to powiedzieć". Znajdziecie też w jej twórczości miłosne zwroty i refleksje, które możecie wstawić w określonych momentach małżeństwa, np. w deklaracji ślubów czy podczas przemówienia.

"Oczywiście, że mogę, obok ciebie mogę wszystko, obok ciebie dostrzegam ekscytującą naturę rzeczy" ("Pływanie nago").

"Spędziliśmy nasze życie grawitując jak dwie samotne planety" ("With You in the Distance").

"Szczęście przychodzi w najdziwniejszy sposób, po swojemu, nie ma sposobu, by je przywołać, nie ma sposobu, by na nie czekać" ("Contigo en la distancia").

"Wydaje się, że momenty poprzedzające wielkie chwile mają szczególną jakość, która często czyni je bardziej ekscytującymi niż samo wydarzenie, być może chodzi o zawrót głowy spowodowany zawieszeniem na krawędzi chwili, w której wszystko jest jeszcze możliwe ("Kobieta mojego życia").

"Chciałem z nią spać, ale także budzić się obok niej; jak wtedy wierzyłem, co odróżnia seks od miłości ("Kobieta mojego życia").

Ponieważ nie wystarczy spersonalizować szczegóły obchodów, zachęć się do włączenia fragmentów chilijskich autorek w różnych momentach obchodów. A jeśli jesteś również zdecydowanym zwolennikiem feminizmu, to z przyjemnością zapoznasz się z pismami tych odważnych, rewolucyjnych i utalentowanych kobiet.