Renato & Romina

Steeds meer paren kiezen voor een uniek tintje aan hun burgerlijke ceremonie door te kiezen voor inspirerende liefdesgedichten. U kunt een paar verzen kiezen om zelf voor te dragen, ze door iemand uit uw omgeving laten voorlezen of een fragment op uw bedankkaartjes schrijven.

Als dit voorstel u aanspreekt, vindt u hier 8 liefdesgedichten van nationale en internationale auteurs perfect om uw burgerlijk huwelijk te personaliseren.

1. Kusjes, Gabriela Mistral

Er zijn kussen die voor zichzelf spreken

het veroordelend vonnis van de liefde,

er zijn kussen die worden gegeven met de blik

zijn er kussen die met herinnering worden gegeven.

Er zijn stille kussen, edele kussen

zijn er raadselachtige, oprechte kussen

er zijn kussen die alleen zielen elkaar geven

zijn er kussen, hoe verboden ook, waar.

Er zijn kussen die branden en pijn doen,

zijn er kussen die de zintuigen in vervoering brengen,

zijn er mysterieuze kussen die zijn vertrokken

duizend dwalende en verloren dromen.

Er zijn problematische kussen die

een sleutel die niemand heeft gekraakt,

er zijn kussen die tragedie veroorzaken

hoeveel rozen in de broche ze hebben geplukt.

Er zijn geurende kussen, er zijn warme kussen

die kloppen met intieme verlangens,

er zijn kussen die sporen achterlaten op de lippen

als een zonneveld tussen twee ijsjes.

Er zijn kussen die op lelies lijken

als subliem, naïef en puur,

zijn er verraderlijke en laffe kussen,

zijn er vervloekte en bedrogen kussen.

Judas kust Jezus en laat een afdruk van zijn kus achter.

in het aangezicht van God, de misdadiger,

terwijl de Magdalena met haar kussen

versterkt vroom zijn lijdensweg.

Sindsdien in de kussen palmen

liefde, verraad en pijn,

in menselijke huwelijken op elkaar lijken

naar de bries die met de bloemen speelt.

Er zijn kussen die raaskallen voortbrengen

van liefdevolle, brandende, gekke passie,

je kent ze goed ze zijn kussen van mij

door mij uitgevonden, voor jouw mond.

Kussen van vlammen die in gedrukte sporen

dragen de groeven van een verboden liefde,

onstuimige kussen, wilde kussen

die alleen onze lippen hebben geproefd.

Herinner je je de eerste...? Ondefinieerbaar;

bedekte je gezicht met paarse blosjes

en in krampen van vreselijke emoties,

je ogen gevuld met tranen.

Weet je nog die ene middag in gekke uitspattingen

Ik zag dat je je jaloers voorstelde,

Ik hield je in mijn armen... een kus trilde,

En wat zag je toen...? Bloed op mijn lippen.

Ik heb je leren kussen: koude kussen.

zijn van onbewogen rotshartigheid,

Ik heb je leren kussen met mijn kussen

door mij uitgevonden, voor jouw mond.

Jonathan López Reyes

2. Guárdame en ti, Raúl Zurita

Mijn liefde: bewaar me dan in jou

in de meest geheime stromen

dat uw rivieren omhoog gaan

en wanneer al van ons

alleen iets als een kust is nog over

bewaar mij ook in jou

hou me in je als het verhoor

van de wateren die vertrekken

En dan: als de grote vogels

instorten en de wolken wijzen naar ons

dat het leven door onze vingers glipte

hou me stil in jou

in het vleugje lucht dat je stem nog bevat

hard en op afstand

zoals de glaciale stromen waarin de lente afdaalt.

3. Huwelijk, fragment uit "De Profeet", Khalil Gibran

Jullie zijn samen geboren en zullen voor altijd samen blijven.

Hoewel de witte vleugels van de dood je dagen verstrooien.

Samen zijn jullie in de stille gedachtenis van God.

Maar laat de ruimtes groeien in jullie vereniging.

En laat de hemelwinden onder u dansen.

Heb elkaar lief, maar maak van de liefde geen gevangenis.

Het is beter als het een zee is die zich mengt tussen de kusten van je ziel.

Vul elkaars glas, maar drink niet alleen uit één glas.

Deel je brood, maar eet niet van hetzelfde brood.

Zing en dans samen, verheug u samen, maar laat ieder van u de eenzaamheid bewaren om zich soms in terug te trekken.

Zelfs de snaren van een luit staan los van elkaar, hoewel ze op dezelfde muziek trillen.

Bied je hart aan, maar niet dat zij het nemen.

Want alleen de hand van het Leven kan jullie harten bevatten.

En blijf bij elkaar, maar niet te dicht bij elkaar:

Omdat de pilaren de tempel ondersteunen, maar ze staan los van elkaar.

En noch de eik, noch de cipres groeit in de schaduw van de ander.

Over Papier

4. Laten we een deal maken, Mario Benedetti

Partner,

weet je

dat je op me kunt rekenen,

niet tot twee of tot tien

maar reken op mij.

Als je ooit

waarschuwt

Ik kijk in haar ogen,

en een ader van liefde

herkent in de mijne,

alarmeer uw geweren niet

of denken dat ik aan het ijlen ben;

ondanks het graan,

of misschien omdat het bestaat,

kun je rekenen

met mij.

Als op andere momenten

vindt me

chagrijnig zonder reden,

denk niet dat het luiheid is...

kun je nog steeds op me rekenen.

Maar laten we een deal maken:

Ik wil graag op je rekenen,

Het is zo schattig.

om te weten dat je bestaat,

voelt men zich levend;

en als ik dit zeg

Ik bedoel het tellen van

zelfs als het er twee zijn,

zelfs als het er vijf zijn.

Niet langer voor hem om te gaan

die mij te hulp snelde,

maar om te weten

voor bepaalde

dat je weet dat je

reken op mij.

5. Nostalgie, Juan Ramón Jiménez

Eindelijk zullen we elkaar ontmoeten. De bevende handen...

zal knijpen, zachtjes, de bereikte gelukzaligheid,

op een eenzaam pad, ver weg van het ijdele...

zorg die nu het geloof in ons leven verstoort.

De takken van de natte en gele wilgen

Onze voorhoofden zullen elkaar raken, in het parelmoerzand,

verbenas vol water, van eenvoudige kelken,

zal de indolente rust van onze voetstappen versieren.

Mijn arm om je knuffelige middel,

zul je je hoofd op mijn schouder laten vallen,

en het ideaal zal komen onder de zuivere avond,

om onze liefde in haar eeuwige schoonheid te hullen!

Del-fín

6. Eeuwige liefde, G.A. Bécquer

De zon kan voor altijd bewolkt zijn;

De zee kan in een oogwenk opdrogen;

De aardas kan breken

Als een zwak kristal.

Alles zal gebeuren! De dood zal

Mij bedekkend met zijn funeraire crepe;

Maar het kan nooit worden gedoofd in mij

De vlam van je liefde.

7. Sonnet 73, Francesco Petrarca

Twee verse rozen, die bij het aanbreken van de dag

een mei, een oude man en een wijze minnaar

hij neukte in het paradijs, galante man,

tussen twee andere minderjarigen verdeeld

met zo'n lieve glimlach en hoffelijkheid

dat zelfs een bruut op dat moment verliefd zou worden,

en een liefdevolle verblindende straal

Het gezicht van beiden veranderde.

"De zon ziet geen twee geliefden," riep hij uit,

"zoals deze!", en hij lachte met een zucht;

en gaf hen beiden een warme omhelzing.

Zo werden rozen en zinnen uitgedeeld,

en vreugdevol is het hart, en bevend:

O gelukkige welsprekendheid, O gelukkige dag!

Pilar Jadue Fotografie

8. Dubbele uitvinding, Julio Cortázar

Wanneer de roos die ons beweegt

de voorwaarden van de reis te ontcijferen,

toen in de tijd van het landschap

wordt het woord sneeuw geschrapt,

zal er een liefde zijn die ons eindelijk meeneemt...

naar de passagiersboot,

en in deze hand zonder bericht

zal zijn milde teken ontwaken.

Ik denk dat ik dat ben omdat ik jou heb uitgevonden,

adelaar alchemie in de wind

uit het zand en de duisternis,

en jij in die wake die je aanmoedigt

de schaduw waarmee je verlicht

en het gemompel waarmee je me verzint.

Geef een speciaal tintje aan uw feest door enkele gedichten op te zeggen voor de voorleesceremonie. Het zal zeer emotioneel zijn voor zowel u als uw gasten.