গনজালো ছিলভা ফটোগ্ৰাফী আৰু দৃশ্য-শ্ৰাব্য

যদিও ক্লাছিক কবিসকল সদায় প্ৰেৰণাৰ এক অক্ষয় উৎস হৈ থাকিব, বিশেষকৈ প্ৰেমৰ বিভিন্ন মাত্ৰাৰ ক্ষেত্ৰত, সত্যটো হ’ল যে লেখকৰ এটা নতুন জাতৰ আছে কবিতাক সতেজ কৰিবলৈ আহক।

আৰু ইয়াৰ ভিতৰত সমগ্ৰ বিশ্বৰ মহিলাসকলে এনেকুৱা গ্ৰন্থৰে থিয় দিছে যিবোৰ বোমাময় শব্দৰে লিখা হোৱাৰ পৰা বহু দূৰত, অভিজ্ঞতা, আৱেগ আৰু আকস্মিক বিষয়বস্তুক বহুত বেছি ওচৰৰ পৰা প্ৰকাশ কৰে।

প্ৰেমৰ কথা কোৱা নতুন প্ৰজন্মৰ এই সাতজন কবিক আৱিষ্কাৰ কৰক আৰু সেইবোৰক আপোনাৰ দৈনন্দিন পঠনত অন্তৰ্ভুক্ত কৰক।

1. ৰূপি কৌৰ

মাৰিয়া পাজ ভিজুৱেল

১৯৯২ চনত ভাৰতৰ পঞ্জাৱত জন্মগ্ৰহণ কৰা তেখেতে চাৰি বছৰ বয়সৰ পৰা কানাডাৰ টৰন্টোত বাস কৰি আহিছে। সৰল ভাষাত লিখা আৰু বহুলাংশে নিজৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হোৱা প্ৰত্যক্ষ আৰু বিঘ্নিতকাৰী পদ্যৰে চিহ্নিত হোৱা লেখিকা আৰু চিত্ৰকৰ। কবিতা যিবোৰ তেওঁ নিজৰ ইনষ্টাগ্ৰাম একাউণ্ট @rupikaur_ ৰ জৰিয়তেও শ্বেয়াৰ কৰে, য’ত তেওঁ ৪.৩ মিলিমিটাৰ ফ’ল’ৱাৰ জমা কৰে।

আজিলৈকে ৰূপীয়ে “গাখীৰ আৰু মৌ” (২০১৪), “সূৰ্য্য আৰু তাইৰ... ফুল” (২০১৭) আৰু “ঘৰুৱা শৰীৰ” (২০২০)। আৰু কৌৰে মূলতঃ নিৰাময়, আত্মসন্মান, পৰিচয়, নাৰীত্ব আদি বিষয়ৰ সন্ধান কৰিলেও প্ৰেমৰ বিষয়েও লিখে। আপুনি ইয়াৰ কাষ চাপিছে কেনেকৈ? ৰোমান্টিক প্ৰেমৰ মিথৰ সৈতে কবিয়ে ভাঙি যায়ঢাল যিয়ে মোৰ শৰীৰ আৰু ইয়াৰ ডিলিৰিয়ামক সুৰক্ষা দিয়ে।

7. ইভা ডেবিয়া অয়াৰজুন

লা আলডিয়া

লা চেৰেনাৰ স্থানীয় আৰু ১৯৭৮ চনত জন্মগ্ৰহণ কৰা ইভা এগৰাকী সাংবাদিক আৰু বাৰ্চিলোনাৰ স্বায়ত্তশাসিত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা যোগাযোগ আৰু শিক্ষাত স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছে। তেওঁৰ চাৰিখন গ্ৰন্থ প্ৰকাশ পাইছে: “Poemario capital” (২০১৪, ২০১৮ চনত পুনৰ প্ৰকাশ), “Retazos” (২০১৬), “Tránsitos urbanas” (২০১৮) আৰু “Insolentes” (২০১৯)।

ডেবিয়াই তৃতীয় স্থান লাভ কৰে মাৰেছ ডেল ছুৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় কবিতা প্ৰতিযোগিতাত (অষ্ট্ৰেলিয়া, ২০১৮) আৰু জুয়ান কাৰ্লোছ গাৰ্চিয়া ভেৰাৰ সন্মানত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চুটিগল্প প্ৰতিযোগিতাত সন্মানীয় উল্লেখ (কানাডা, ২০১৯)। তেওঁৰ প্ৰথম দুখন গ্ৰন্থ হৈছে কবিতা, য'ত কেইবাটাও কবিতা প্ৰেমৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত।

“মই তোমাক কেনেকৈ ভাল পাওঁ”

মই তোমাক ভাল পাওঁ, প্ৰেম।

জীৱনৰ ,ৰ...

মই তোমাক আত্মাৰ পৰা ভাল পাওঁ,

আশাৰ পৰা, তৰাৰ পৰা।

মই তোমাক সকলোৰে পৰা ভাল পাওঁ,

কাৰণ তুমি গোটেই পৃথিৱীৰ।

মোৰ পৰা বা আনৰ পৰা নহয়: মই তোমাক কেৱল তোমাৰ পৰাই ভাল পাওঁ।

মই তোমাক সুখী, উজ্জ্বল ভাল পাওঁ।

মই তোমাক হাঁহি হাঁহি ভাল পাওঁ , জীৱন্ত, অনন্য,

ৰ ৰঙা আবেগ আৰু মুকলি শান্ত,

আপোনাৰ বাবে, আপোনাৰ বাবে আৰু আপোনাৰ বাবে...

সকলো বস্তুৰ ইমানখিনি, মই আপোনাক ভাল পাওঁ!>

মই তোমাক ভিতৰত হাঁহি হাঁহি ঈশ্বৰৰ ফালে হাঁহি থকা ভাল পাওঁ।

মই তোমাক সাগৰ, জোৱাৰ-ভাটা,

ধুমুহা আৰু পুখুৰীৰে ভৰা ভাল পাওঁ।

মই তোমাক এটা নিঃচৰ্ততাৰে ভাল পাওঁ

অকথ্য, অকল্পনীয়,

প্ৰায় অজ্ঞান... অসহ্যকৰ।

সম্পত্তি, প্ৰেম,এই লোহাৰ ইচ্ছাৰ সৈতে অসঙ্গতিপূৰ্ণ বাধা

তোমাৰ আৰু মোৰ আত্মাৰ মাজত মৌনতাৰ ডগাত জাল

,

কিন্তু মই তোমাক কেনেকৈ ভাল পাওঁ?

“আনটো কবিতা”

এটা বৰ গৰম চাহ।

এটা অতি আইচড চাহ।

<০>এটা আইচক্ৰীম; এটা চাহ।

চকু নোচোৱাকৈ বাহুটো মেলি দিয়ক,

আনজনৰ হাতখন ৰাস্তাৰ মাজত ধৰিবলৈ।

আলিংগন; হাঁহি. কিয় হয়, কিয় নহয়।

সাৰ পাওক।

শুভ ৰাতিপুৱাৰ কামনা কৰক।

বিচনাত ব্ৰেকফাষ্ট...

বিচনা: বনাওক; ইয়াক বাতিল কৰক।

এটা মেকুৰী (বা দুটা) পোহপাল দিয়ক;

মালিচ দিয়ক, গ্ৰহণ কৰক।

কিয় হয়, কিয় নহয়।

বহুবচন,

একবচনত শুনা।

চুমা। প্ৰেম কৰা।

কম্পিউটাৰৰ সন্মুখত ছিৰিজৰ মাৰাথন।

খোজ কঢ়া, চিনেমা চাবলৈ যোৱা, টোপনি যোৱা।

কিতাপ উচ্চস্বৰে পঢ়া...

কিবা এটা ৰান্ধক।

কিয় হয়, কিয় নহয়।

প্ৰশংসা কৰক। সন্মান।

নিয়ন্ত্ৰণ, যত্ন।

ধূমপান এৰি দিয়া।

বৈচিত্ৰ্য আৰু হেয়াৰ ড্ৰাইয়াৰ।

চিন্তা কৰা, জোখা, মূল্য।

বুজিব কিয় হয়...

মিছ কিয় নহয়।

আপুনি ইতিমধ্যে জানে! যদি আপুনি প্ৰেমৰ কবিতা ভাল পায়, তেন্তে সমসাময়িক এই সাতজন লেখকৰ ৰচনাত নিজকে প্ৰলোভিত আৰু আচৰিত হ’বলৈ দিয়ক। আৰু যদিও আপুনি বিয়াৰ ষ্টেচনাৰী বাক্যাংশৰ বাবে প্ৰেৰণা বিচাৰিছে বা আপোনাৰ বিয়াৰ ব্ৰতত উদ্ধৃত কৰিবলৈ কোনো অংশ বিচাৰিছে, হয়তো এই পদবোৰৰ মাজত আপুনি যি বিচাৰিছে ঠিক সেইটোৱেই পাব।<২>আৰু ভাল প্ৰেমৰ নতুন ভিত্তি প্ৰস্তাৱ কৰে যিবোৰ সদায় নিজৰ পৰা আৰম্ভ হয়।

“গাখীৰ আৰু মৌ”ৰ উদ্ধৃতি

মই আপোনাক পাব নিবিচাৰো <2

মোৰ খালী অংশবোৰ ভৰাই দিবলৈ,

মই নিজেই ভৰি থাকিব বিচাৰো।

মই ইমানেই সম্পূৰ্ণ হ'ব বিচাৰো

যে ই এখন গোটেই চহৰখন পোহৰাই তুলিব পাৰে

আৰু তাৰ পিছত

মই তোমাক পাব বিচাৰো

কাৰণ আমি দুয়ো

এটা মিলি গ'লোঁ

আমি

জুই জ্বলাব পাৰো

“প্ৰেম কি দেখা যায় like”

( “সূৰ্য্য আৰু তাইৰ ফুল”)

প্ৰেম মানুহৰ দৰে নহয়

প্ৰেম আমাৰ কাৰ্য্য <2

প্ৰেম হৈছে আমি যিমান পাৰো সকলো দিয়া

যদিও ই কেৱল আটাইতকৈ ডাঙৰ কেকৰ টুকুৰা

প্ৰেম হৈছে বুজা

যে আমাৰ নিজকে আঘাত দিয়াৰ শক্তি আছে

কিন্তু যে আমি আমাৰ সামৰ্থ্য অনুসৰি সকলো কৰিবলৈ ওলাইছো

যে আমি নকৰোঁ আমি নিজৰ ওপৰতেই কৰো

প্ৰেম হৈছে সেই সকলো মিঠা আৰু মৰমৰ কল্পনা কৰা যিয়ে

আমি প্ৰাপ্য

আৰু যেতিয়া কোনোবাই দেখা দিয়ে

আৰু কয় যে তেওঁলোকেও আমাৰ দৰেই আমাক দিব

কিন্তু তেওঁলোকৰ কাৰ্য্যই আমাক ভাঙি

আমাক গঢ়ি তোলাতকৈও বেছি

প্ৰেম হ'ল কাক বাছি ল'ব সেইটো জনা

<৩>২. লেং লিভ

এম এ এম ফটোগ্ৰাফাৰ

থাইলেণ্ডত জন্ম৪০ বছৰ আগতে অষ্ট্ৰেলিয়াত ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ছানীয়ে বৰ্তমান নিউজিলেণ্ডত থাকে। ২০১৪ চনত শ্ৰেষ্ঠ কবিতাৰ শাখাত "লুলাবিজ"ৰ বাবে গুডৰিডছ বঁটা লাভ কৰা এই ঔপন্যাসিক আৰু কবিগৰাকীয়ে প্ৰেম, যৌনতা, যন্ত্ৰণা, বিশ্বাসঘাতকতা আৰু সৱলীকৰণৰ দৰে বিষয়বস্তুৰ ওপৰত গভীৰভাৱে গৱেষণা কৰে। লেং লিভে, যিয়ে নিজৰ ইনষ্টাগ্ৰাম একাউণ্ট @langleav ৰ জৰিয়তেও নিজৰ কাম প্ৰচাৰ কৰে, তেওঁ অকপটতা, সৰলতা আৰু আৱেগৰ পৰা লিখে।

“প্ৰেম আৰু দুৰ্ঘটনা” (২০১৩), “লুলাবিজ” (২০১৪) , “স্মৃতি” (২০১৫ ), “The Universe of us” (২০১৬), “Sea of ​​strangers” (২০১৮), “Love looks pretty on you” (২০১৯) আৰু “September love”, কবিতাৰ শিৰোনামবোৰেই আটাইতকৈ প্ৰাসংগিকৰ ভিতৰত স্থান লাভ কৰিছে তেওঁলোকৰ প্ৰজন্মৰ সংখ্যা।

“প্ৰেম আৰু দুৰ্ঘটনা”ৰ উদ্ধৃতি

যদি আপুনি মোক ভাল পায়

মোৰ চেহেৰাৰ বাবে,

তেন্তে কেৱল আপোনাৰ চকু দুটা

মোৰ প্ৰেমত পৰিব।

যদি তুমি মোক ভাল পাবা

মই কোৱা কথাৰ বাবে,

তেন্তে তুমি মোৰ প্ৰেমত

হে থাকিবা শব্দ।

যদি তুমি

মোৰ হৃদয় আৰু মনক ভাল পাবা,

তেন্তে তুমি মোক

মই যি আছো তাৰ বাবে ভাল পাবা।

কিন্তু যদি আপুনি মোৰ প্ৰতিটো দোষক ভাল নাপায়

,

তেন্তে মোক ভাল পোৱা উচিত নহয়;

একেবাৰে।

৩ . এলভিৰা ছাষ্ট্ৰে

মাৰিয়া পাজ ভিজুৱেল

১৯৯২ চনত স্পেইনৰ চেগোভিয়াত জন্মগ্ৰহণ কৰা এলভিৰা ছাষ্ট্ৰেৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে তেওঁৰ অন্তৰ্নিহিত, অন্তৰংগ আৰু প্ৰত্যক্ষ কবিতা যিয়ে পাঠকক তেওঁৰ কৰ্মত নিজকে নিমজ্জিত কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে . প্ৰেম, হৃদয় বিদাৰক আৰু মূলতঃ আৱেগেই কিলিখাৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁলোকে এলভিৰা ছাষ্ট্ৰেক লৰচৰ কৰে। 2015) stand out. , “ঘাঁত অভ্যস্ত শৰীৰৰ নিসংগতা” (2016) আৰু “আমাৰ সেই পাৰ” (2018).

সাষ্ট্ৰে, যিয়ে নিজৰ কাব্যিক কেৰিয়াৰক উপন্যাস লিখা আৰু সাহিত্য অনুবাদৰ সৈতে সংযুক্ত কৰে , তেওঁৰ ইনষ্টাগ্ৰাম একাউণ্ট @elvirasastre ত ৫২৫k অনুসৰণকাৰী সংগ্ৰহ কৰে। “মোৰ বাবে প্ৰেম হ’ল এনে এজনৰ লগত থকা যিয়ে আপোনাক মনত শান্তি দিয়ে, মই ইয়াতকৈ বেছি বেছি বিচৰা নাই। মই ভাবো যে ইয়াক লাভ কৰাটো কঠিন কাম আৰু যেতিয়া আপুনি লাভ কৰে, তেতিয়া আপুনি এটা ফাট”, কবিয়ে এবাৰ ঘোষণা কৰিছিল।

“মই স্মৃতি হ’ব নিবিচাৰো”

<0 ৰ উদ্ধৃতি> (“ চুলিখিনি তললৈ নমাই দিয়াৰ তেচল্লিশটা উপায়")

মই নিবিচাৰো

আপোনাৰ জীৱনত এটা চিন ৰাখিব,

মই তোমাৰ পথ হ'ব বিচাৰো,

মই বিচাৰো তুমি হেৰাই যোৱা,

বাহিৰ হোৱা,

বিদ্ৰোহ কৰা,

ৰ বিৰুদ্ধে যোৱা বৰ্তমান,

মোক বাছি ল'বলৈ নহয়, <2

কিন্তু আপুনি সদায় মোৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহি নিজকে বিচাৰি পাব পাৰে।

মই আপোনাক প্ৰতিশ্ৰুতি দিব নিবিচাৰো,

মই তোমাক দিব বিচাৰো

আপোচ বা চুক্তি নোহোৱাকৈ,

তোমাক হাতৰ তলুৱাত ৰাখক

তোমাৰ মুখৰ পৰা সৰি পৰা ইচ্ছা

অপেক্ষা নকৰাকৈয়ে,

আপুনি ইয়াত আৰু এতিয়া হওক।

মই নিবিচাৰো

যে তুমি মোক মিছ কৰা,

মই বিচাৰো তুমি মোৰ বিষয়ে এনেকৈ চিন্তা কৰা

যে তুমি নাজানা যে মোক অনুপস্থিত কৰাটো কি।

মই তোমাৰ হ'ব নিবিচাৰো

আপুনি মোৰ বুলিও নহয়,

মই বিচাৰো তুমি সক্ষম হোৱাকাৰোবাৰ লগত থকা

আমাৰ বাবে নিজৰ লগত থকাটো সহজ।

মই নিবিচাৰো

ঠাণ্ডা আঁতৰাই পেলাব,

মই বিচাৰো কাৰণ দিব যাতে যেতিয়া তোমাৰ হাতত থাকে

মোৰ মুখখনৰ কথা ভাবিব

আৰু তোমাৰ চুলিবোৰ ফুলেৰে ভৰি পৰে।

মই নিবিচাৰো

শুকুৰবাৰে নিশা,

মই আপোনাক গোটেই সপ্তাহটো দেওবাৰেৰে ভৰাই দিব বিচাৰো

আৰু যে আপুনি ভাবে যে প্ৰতিদিনে

এইবোৰ বন্ধৰ দিন

আৰু সেইবোৰ আপোনাৰ বাবে বিক্ৰী হৈ আছে।

মই নিবিচাৰো

আপোনাৰ কাষত থাকিব লাগিব

আপোনাক মিছ নকৰিবলৈ,

মই বিচাৰো যে যেতিয়া আপুনি ভাবিব যে আপোনাৰ একো নাই

আপুনি নিজকে পৰিবলৈ দিয়ে,

আৰু মোৰ হাত দুখন আপোনাৰ পিঠিত অনুভৱ কৰে

আপোনাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থকা প্ৰাচীৰবোৰ ধৰি,

আৰু তুমি মোৰ ওপৰত থিয় হৈছা

কবৰস্থানত ভৰিৰ টিপত নাচিবলৈ

আৰু মৃত্যুৰ সময়ত একেলগে হাঁহিবলৈ।

মই নিবিচাৰো

তোমাক মোৰ প্ৰয়োজন,

মই বিচাৰো তুমি মোৰ ওপৰত ভৰসা কৰা

অসীমতালৈকে

আৰু যে পৰলোক

তোমাৰ ঘৰ আৰু মোৰ ঘৰক একত্ৰিত কৰে।

(...) মই তোমাৰ লগত প্ৰেম কৰিব নিবিচাৰো,

মই তোমাৰ হাৰ্টব্ৰেকটো আণ্ডো কৰিব বিচাৰো।

মই স্মৃতি হ'ব নিবিচাৰো,

মোৰ প্ৰেম,

মই বিচাৰো তুমি মোৰ ফালে চাবা

আৰু ভৱিষ্যত অনুমান কৰক।

৪. মাৰ্চিডিজ ৰোমেৰো ৰুছ’

পুনৰাবৃত্তিযোগ্য ফটোগ্ৰাফী

আৰ্জেন্টিনাৰ পৰা ছ’চিয়েল নেটৱৰ্কৰ যুগত কবিতাৰ আন এজন প্ৰতিনিধি হৈছে মাৰ্চিডিজ ৰোমেৰো ৰুছ’, যিয়ে “লছ মিল ৱাই you” আৰু “এটা জাৰত জুইকুৰা”। য'ত তেওঁ দম্পতীৰ সম্পৰ্কৰ পোহৰ আৰু ছাঁ অন্বেষণ কৰে,যন্ত্ৰণাত, নষ্টালজিয়াত আৰু ৰূপান্তৰত, অন্যান্য বিষয়বস্তুৰ লগতে, নিজৰ অভিজ্ঞতা আৰু তেওঁৰ চাৰিওফালে শোষণ কৰা অভিজ্ঞতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নিজকে পুষ্টি দিয়া।

তেওঁ সহজ শব্দৰে লিখে, কিন্তু সংবেদনশীলতা আৰু গভীৰতাৰে লিখে যিয়ে অধিক আৰু অধিক পাঠকক আকৰ্ষণ কৰে। ১৯৯০ চনত বুয়েনছ আয়াৰ্ছত জন্মগ্ৰহণ কৰা কবিগৰাকীয়ে তেওঁৰ ইনষ্টাগ্ৰাম একাউণ্ট @mercedesromerorusso ত ঘোষণা কৰিছিল যে তেওঁ অতি সোনকালে তেওঁৰ নতুন গ্ৰন্থ “এল ডেৰুম্বে দে লছ ক্যু পাৰ্ড’নাঞ্জা” মুকলি কৰিব।

“এনএন”

ৰ উদ্ধৃতি

(“হাজাৰ আৰু তুমি”)

মই বিচাৰিব বিচাৰো

সেই ব্যক্তিজনক

যিজনে মোক

<0 তো ভাল পায়>যেতিয়া মই চাই কান্দো

“দ্বিশতবাৰ্ষিক মানুহ”

যেতিয়া মই কম

বা বেছি

বেছি জোৰেৰে

বা লগত কথা কওঁ

যে তেওঁ মোক ভাল পায়

যেতিয়া তেওঁ সুধিব

ফুটবলৰ আজে বাজে কথা

আৰু লগতে

যেতিয়া তেওঁ বেয়া অৱস্থাত থাকে মেজাজ

কাৰণ মই কম শুইছিলো।

যে তেওঁ মোক ভাল পায়

ঋতুস্ৰাৱৰ পূৰ্বৰ দিনত।

অৰ্থহীন যুক্তিৰ পিছত

যুদ্ধত জয়ী হ’বলৈ।

যে তেওঁ মোক ভাল পায়

যেতিয়া মই তেওঁক সুধিছো

আৰু আজি আপুনি কি খালে,

দিনৰ পিছত দিনটোত,

সচেতন নোহোৱাকৈ

যে তেওঁ আমাক

ৰুটিন খাইছিল

(...) আৰু ভুলবশতঃ

নিজকে বিচাৰি পায় মোক ভালপোৱা

যেতিয়া মোৰ চুলিৰ ৰং সলনি হৈছিলোঁ

মই ৰং সলনি কৰিছিলোঁ, কিন্তু ডাইৰ বাবে নহয়

কিন্তু মোৰ মনত আছে

আমি লগ পোৱা দিনটো

আৰু মই

বহুত বিশদভাৱে

ক ক'বলৈ জোৰ দিছিলোঅজ্ঞাত।

৫. ইংগ্ৰিড ব্ৰিংগাছ

ডুব্ৰাস্কা ফটোগ্ৰাফী

১৯৮৫ চনত মণ্টেৰেইত জন্মগ্ৰহণ কৰা ইংগ্ৰিড ব্ৰিংগাছে কেইবাটাও উপাধি সংগ্ৰহ কৰিছে যিয়ে তেওঁক তেওঁৰ জন্মভূমি মেক্সিকোত কবিতাৰ এক অসাধাৰণ ব্যক্তিত্ব কৰি তুলিছে। ইয়াৰ ভিতৰত "দ্য এজ অৱ দ্য চেভেজছ" (২০১৫), "বোটানিকেল গাৰ্ডেন" (২০১৬), "নোষ্টালজিয়া ফৰ লাইট" (২০১৬), "ইমেজিনেৰী অবজেক্টছ" (২০১৭) আৰু "এৰোজ থ্যাট ক্ৰছ দ্য ডাঠ অৱ দ্য নাইট" ( ২০২০).

এগৰাকী লেখিকা যিয়ে চিনাকিৰ পৰা, ওচৰৰ পৰা, শাৰীৰিক আৰু মূলতঃ মানুহৰ পৰা লিখে, যিদৰে তাই নিজেই জোৰ দিছে। আৰু প্ৰেম আৰু ৰোমাঞ্চৰ কথা আহিলে কবিয়ে যিমানেই নষ্টালজিয়া, স্থায়িত্ব আৰু অন্তৰ্গততাৰ পানীত গতি কৰে, সিমানেই কামনা, যৌনতা আৰু কামুকতাৰ পানীত গতি কৰে।

“প্ৰেমিকাসকলৰ নৃত্য”

মই দুৱাৰখন খোলা ৰাখিছো,

ভিতৰলৈ আহক, আপোনাৰ মাংসেৰে মোৰ লগত কথা পাতক

যেতিয়া ঈশ্বৰে আমাক

ফল খুলিবলৈ চিন্তা কৰি আছে,

সঠিক আৰু নিশ্চল ঘা

প্ৰৱেশ কৰক—

মোৰ বিচনাৰ প্ৰান্তত জিৰণি লওক

মোৰ মাংসভোজী ফুলৰ হাত দুখন লৈ

আৰু এই পিয়াহ লগাটো লৈ যাওক 2>

এই ঘৰৰ সুগন্ধিটোত প্ৰৱেশ কৰক য'ত মই স্বভাৱতে টোপনি নাহে

,

মই সপোনত দুৱাৰখন খোলা ৰাখিছো

যাতে আপুনি আপোনাৰ সংগীত লৈ উপস্থিত হয় আৰু... আপোনাৰ হাতখনে মোক ভিতৰৰ নীলাটো স্পৰ্শ কৰে।

6. লিলিয়ান ফ্ল’ৰেছ গুয়েৰা

পুনৰাবৃত্তিযোগ্য ফটোগ্ৰাফী

১৯৭৪ চনত ছান্টিয়াগো ডি চিলিত জন্মগ্ৰহণ কৰা এই সাংবাদিক, লেখক আৰু সম্পাদকে কবিতা বঁটা লাভ কৰেভ্রমণ (2020, Parque দেল Recuerdo), কবিতা "29 দে marzo" সঙ্গে, ছান্টিয়াগো 2017 পৌৰ সাহিত্য বঁটা, যুৱ সাহিত্য ধাৰা, তেওঁৰ উপন্যাস "আমাণ্ডা আৰু পাইৰেট বিড়াল দ্বিতীয় দু: সাহসিক কাজ - এল Tesoro del কলাছুয়ো” (২০১৬)। একেদৰে তেওঁ সংস্কৃতি, কলা আৰু ঐতিহ্য মন্ত্ৰালয়ৰ পৰা চাৰিটা কিতাপৰ পুঁজি লাভ কৰিছে।

তেওঁৰ কেৰিয়াৰত “আমাণ্ডা আৰু পাইৰেটৰ মেকুৰীৰ দুঃসাহসিক অভিযান” কাহিনীটোও বিশেষভাৱে উল্লেখযোগ্য; প্ৰথম খণ্ড “লা Séptima Esmeralda” (২০১৩) আৰু দ্বিতীয় খণ্ড “এল Tesoro del Collasuyo” (২০১৬), ঐতিহাসিক উপন্যাস “Capello” (২০১৮), শিশু গল্প “এল Botón দে Bronce” (২০১৯, কেৰ’লিনা গাৰ্চিয়াৰ দ্বাৰা চিত্ৰকল্প) , গল্পপুথি “Sueño Lejano” (২০২০), আৰু কবিতা পুথি “En la Penumbra del Ocaso” (২০২০)। পিছৰটো, যিটো শেহতীয়াকৈ উপস্থাপন কৰা হৈছিল। লিলিয়ান ফ্ল'ৰেছে তেওঁৰ ফালৰ পৰা এডিচনছ ডেল গাটোৰ দায়িত্বত আছে, য'ত তেওঁ স্বতন্ত্ৰ লেখকৰ ৰচনা প্ৰকাশ, প্ৰচাৰ আৰু বিতৰণৰ দায়িত্বত আছে।

“এন লা পেনুম্ব্ৰা ডেল অকাচো”ৰ উদ্ধৃতি

XXIII.-

মোক শান্তি দিয়ক

তৰাৰ প্ৰতিটো প্ৰতিফলনত মৰিবলৈ

বতাহৰ প্ৰদাহযুক্ত শব্দৰ সৈতে কম্পন কৰিবলৈ

মোৰ লগত খেলা... চুলি

জ্বৰ আৰু মোহত উন্মাদ হোৱাৰ পৰা

হাতৰ স্পৰ্শত।

মোৰ বয়স নিৰ্বাপিত কৰিবলৈ মোক চুমা এটাৰ জৰুৰীতা

দিয়ক -পুৰণি পিয়াহ

ডিঙিৰ উষ্ণতাৰে

তোমাক অদম্যভাৱে উত্তেজিত কৰিবলৈ

কোমলতা আৰু আনন্দৰে।

মোক ককাৰণ

আপোনাৰ আলিংগনত বিশ্বাস কৰা

আৰু আপোনাৰ আৰু মোৰ শৰীৰৰ মাজৰ দূৰত্ব

ক অৱজ্ঞা কৰা।

XXIV.-

কেনেকৈ মোৰ হাত দুখন

এটা কালজয়ী আদৰত

যাৰ সীমা গলি যায়

সূৰ্যাস্তৰ ৰঙৰ লগত।

কেনেকৈ... মোৰ মুখৰ পৰা ওলাই আহি

শান্ত আনন্দ।

পথ সলনি কৰক

অগাধৰ ওপৰত

ডেউকা সলনি কৰক

সত্তা কামনা নোহোৱাকৈ।

মোৰ আত্মাই আকৌ

পেনুম্ব্ৰাৰ ধূলি

প্ৰেমীৰ পৰা আঁতৰি মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

মোক দিয়ক তোমাৰ সপোনবোৰ

মোৰ শৰীৰৰ যাদুকৰী বেচিনৰ ওপৰেৰে উন্নীত কৰিবলৈ।

XXV.-

তেওঁৰ আলিংগনে মোক আশ্ৰয় দিয়ে

ইয়াৰ সুগন্ধিয়ে মোক শান্ত কৰে।

তেওঁ মোৰ পিঠিখন আৰামৰ মেণ্টেল

ৰে ঢাকি দিয়ে

আৰু কয়

মোৰ লগত আহক

মই তোমাক মই বিচৰা সহায় কৰিম।

পথটো ইমানেই স্পষ্ট

যিটোৱে মোক পিছলৈ লৈ যায়

ইমান স্বচ্ছ

যে কেতিয়াবা মই ভাবো

মই কেনেকৈ মোৰ আত্মাক ফালি পেলোৱা দিশবোৰত

খোজ কাঢ়িলোঁ

মই মোৰ বিনামূলীয়া বিমানখন হেৰুৱালোঁ

আৰু মই কান্দিলোঁ আৰু মৌনতাৰে

প্ৰেমক গালি পাৰিলোঁ 2>

XXVI.-

মোৰ খ হাঁহে তোমাৰ নামৰ পৰা পলায়ন কৰে

মোৰ সপোনৰ পুখুৰীৰ তলত চলি থকা আনন্দৰ সৈতে।

নিহিত গুণগুণনি, উৰণত প্ৰাৰ্থনা।

তোমাৰ নামটো ভয়

ছাই আৰু ভুৱা ভাববাদীক নমাই দিয়ে।

গছৰ মাতে

আমাৰ চকু মুদি

আৰু নিজকে বতাহৰ ওচৰত পৰিত্যাগ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে।

মিৰাজ মোৰ মুখৰ পৰা পলায়ন

আৰু অনুশোচনা

ঘাঁ যিবোৰ তেওঁলোকৰ নিৰ্বাসনে বিচাৰিছে

হাজাৰক কল্পনা কৰি