علاوه بر تبادل حلقه ازدواج، سنت های متعددی از گذشته وجود دارد، مانند پوشیدن لباس عروس سفید، جشن گرفتن با یک ضیافت بزرگ یا بالا بردن عینک عروس و داماد پس از پایان اولین نان تست تازه ازدواج کرده آنها آداب و رسومی هستند که ریشه در فرهنگ های باستانی دارند که خرافات نیز در آنها بسیار آمیخته شده است. در واقع اعتقاد بر این است که وقتی شوهر به اتاقی می‌رسند که اولین شب خود را با هم سپری می‌کنند، برای شوهر خوش شانسی است که همسرش را حمل کند. چه چیزی در آن صادق است؟ آن سنت از کجا آمده است؟ ما تمام شبهات شما را در سطور زیر روشن می کنیم.

یک رسم رومی

گابریل پوجاری

در روم باستان، مردم به طور کلی بسیار خرافاتی بودند و در به طور کلی، مسائل مربوط به ازدواج، دارای یک سری آداب و رسوم بود که در نهایت توسط جهان غرب معاصر به ارث رسید. از آن جمله تن پوش سفید و مقنعه ای که عروس بر سر داشت، امضای قراردادی که طرفین انجام دادند، بوسه در پایان مراسم و کیک طلسمی که در ضیافت خورده شد، معادل کیک عروسی امروزی است. اگرچه با تغییرات آشکاری که دارد.

همه این سنت ها که نمونه مراسم رومی است، تکامل یافته و تا به امروز به قوت خود باقی است . با این حال، موارد زیادی نیز وجود داشتند که به دلیل به روز نشدن زمان جدید از بین رفتند، مانند داشتن رضایت والدین یاحیوانی را به عنوان پیشکش برای خدایان قربانی کنید. حال، اگر رسم دیگری وجود داشته باشد که حتی زمانی که معنای آن تا حد زیادی ناشناخته است، فراتر رود، این است که مرد پس از تعویض حلقه های طلای خود، زن را در آغوش خود حمل می کند که به اتاقی می رسند که در آن سپری می کنند. اولین شب به عنوان ازدواج. .

عمل اولیه چگونه بود

ونوس هاسیندا

پس از پایان ضیافت، در شب، در عروسی های روم باستان، عروس چند نفر از مهمانان و نوازندگان بین مشعل ها به سمت خانه داماد همراه شدند. شاخه های بلوط را به عنوان نمادی از باروری می آوردند و ترانه هایی با عبارات زیبای عشق و ضرب المثل های زیبا خوانده می شد. سپس با رسیدن به آستانه خانه جدید، عروس به اقامه نماز پرداخت و تیرهای درها را با روغن آغشته کرد و به آن نوارهای پشمی که نماد فضیلت خانگی بود، می بست. هنگامی که گذشت و او آماده ورود شد، توسط دو مرد که از اعضای صفوف بودند، او را بلند کردند و از آستانه حمل او عبور کردند تا پاهای او به زمین برخورد نکند. در همین حال، داماد که پیشتر رفته بود، قبل از رفتن با هم به رختخواب عروسی، در حیاط خانه منتظر او بود تا مراسم دیگری را برای نذری انجام دهد.

چرا او را حمل می کردند

جاناتان لوپز ریس

در آن سالها، رومیها شدیداً به ارواح شیطانی اعتقاد داشتند و متقاعد شده بودند که بسیاریاز آنها در آستانه یا ورودی خانه ها مستقر بودند. موجودات شیطانی که عمدتاً جذب دوست دخترانی می شدند که می خواستند به آنها آسیب برسانند، به این همه خوشبختی حسادت می کردند که از کف پا انجام می دادند. بنابراین، به عنوان راهی برای محافظت از تازه داماد، اسکورت او را در آغوش خود حمل می کردند، بنابراین از افتادن او در هنگام پا گذاشتن روی زمین در نقشه های یک روح شیطانی جلوگیری می کردند . در واقع حجاب و ساقدوش ها همین کار را داشتند.

اما دلیل دیگری نیز وجود داشت. و این است که رومیان معتقد بودند که زمین خوردن نشانه بدشانسی برای آینده ازدواج است، بنابراین از طریق این اقدام اقدامات احتیاطی خود را انجام دادند. در غیر این صورت، این خطر وجود داشت که زن در لباس عروس ساده خود - که آن زمان تونیک مستقیم بود - گرفتار شود و هنگام ورود به خانه درست روی آستانه بیفتد. اگرچه این داماد نبود که در ابتدا همسرش را حمل می کرد، اما این سنت در طول سال ها تغییر کرد.

نسخه جایگزین

عکاسی Pilar Jadue

اگرچه بسیار کمتر است. محبوب، نسخه دیگری وجود دارد که سعی در توضیح این آیین دارد و آن مربوط به گوت ها است که در حدود 1490 قبل از میلاد در آنجا زندگی می کردند. همانطور که داستان از این قرار است، مردان این شهر آلمانی برای جستجوی زنان قبایل مجاور در حالی که تعداد کافی در شهرشان وجود نداشت، بیرون رفتند. و از آنجا که تنهاآنها می توانستند بین دلاوران یکی را انتخاب کنند، یکی را که بیشتر دوست داشتند به عنوان همسر انتخاب کردند و او را در آغوش گرفتند. زیرا برای ماندن در ملک با زن ربوده شده، در طول سفر از محل آدم ربایی به خانه جدیدش نمی توانست پا بر زمین بگذارد. در غیر این صورت، زن آزاد می‌شد.

اگر با تحویل حلقه نامزدی قدم زدن در راهرو را شروع کرده‌اید و عاشق سنت‌ها هستید، ممکن است بخواهید روز بزرگ خود را به این ترتیب به پایان برسانید و مقداری نیز اضافه کنید. عباراتی از عشق برای تقدیم در آن لحظه خاص.