Niespodzianka

Judaizm rozumie małżeństwo jako boski i święty związek, w którym dwie dusze łączą się i stają się jednością. Ale nie tylko, uważa też tę więź za jeden z filarów, na których stoi ludzkość.

Kudishin, czyli nazwa nadana żydowskiemu ślubowi, tłumaczona jest jako uświęcenie i obejmuje dwa kolejne akty: Erusin, który odpowiada ceremonii zaręczyn, oraz Nissuin, czyli właściwą żydowską uroczystość weselną.

Jeśli jesteś Żydem i chcesz wziąć ślub zgodnie z prawem żydowskim, znajdziesz tu odpowiedzi na wszystkie swoje pytania.

Lokalizacja i ubiór

Żydowski ślub może odbyć się na zewnątrz lub w świątyni, jedynym wymogiem jest to, że musi odbyć się pod baldachimem ślubnym zwanym chuppah.

Ten Chuppa weselna składa się z otwartej konstrukcji, wspartej na czterech filarach i pokrytej lekkimi tkaninami, nawiązującymi do namiotu Abrahama i Sary. zgodnie z tradycją posiada wejście ze wszystkich czterech stron, aby witać gości przybywających z każdego kierunku.

Żydowska chuppah, która jest symbolem gościnności i ochrony, reprezentuje nowy dom, który ma być założony i dzielony przez małżonków.

Na żydowskim ślubie strój jest bardzo prosty dla chatan i kalah, czyli po hebrajsku panny młodej i pana młodego: ona zakłada białą suknię, a on kittel, czyli białą szatę, i kipę na głowie.

Post i przyjęcie

W dniu ślubu, zarówno panna młoda jak i pan młody będą powinien pościć od świtu do końca uroczystości. Robi się to, aby uhonorować świętość dnia i przybyć na uroczystość całkowicie czystym duchem.

W tygodniu poprzedzającym ślub nie wolno jednak widzieć się z parą młodą, dlatego po przybyciu na miejsce wesela para młoda spotyka się i wita z gośćmi osobno, przebywając w różnych pokojach. Ten moment znany jest jako Kabalat Panim.

Tak więc, podczas gdy panna młoda jest honorowana i chwalona przez pozostałe kobiety, mężczyźni towarzyszą panu młodemu przy podpisywaniu Tnaim, czyli umowy ustanawiającej warunki nałożone przez pannę młodą i jej rodziców na żydowskie zobowiązanie małżeńskie, umowy tymczasowej, która później zostanie zastąpiona przez Ketuvah.

Na zakończenie tej preambuły matki zaręczonej pary tłuką talerz, symbolizując, że jeśli coś ma być złamane, to powinien to być ten talerz, a nie związek pary.

Badeken lub obniżenie zasłony

Na kilka minut przed rozpoczęciem ceremonii odbywa się Badeken, czyli opuszczenie welonu. kiedy panna młoda i pan młody po raz pierwszy wymieniają spojrzenia. w ciągu tego dnia.

W tym momencie, który jest skądinąd bardzo emocjonalny, pan młody podchodzi do panny młodej i opuszcza welon na jej twarz. Akt ten symbolizuje, że miłość jest głębsza niż fizyczne piękno, podczas gdy dusza jest najwyższa i fundamentalna. Ale Badeken reprezentuje również zobowiązanie mężczyzny do ubrania i ochrony swojej żony.

Chociaż zwyczajem jest pozostawienie pary młodej samej na czas odsłonięcia, możliwe jest również, aby ich rodzina i bliscy przyjaciele byli świadkami tego rytuału.

Początek uroczystości

Po Badeken, Pan Młody i Pani Młoda idą do czupryny. Najpierw Pan Młody idzie w towarzystwie swojej matki lub chrzestnej, a następnie Panna Młoda ze swoim ojcem lub chrzestnym. Lub każdy może wejść do czupryny w towarzystwie swojego ojca i matki.

Warto zauważyć, że w żydowskiej ceremonii ślubnej rodzice nie "oddają" córki mężowi, ale raczej jest to związek między rodzinami .

W międzyczasie, przed rozpoczęciem ślubu, panna młoda okrąża pana młodego pod chupą siedem razy. Obrzęd ten symbolizuje stworzenie świata w siedem dni, siedem boskich cech, siedem portali miłosierdzia, siedem prorokiń i siedmiu pasterzy Izraela. Jest to sposób na obdarowanie błogosławieństwem nowej rodziny, którą mają stworzyć.

A jednocześnie oznacza to, że w mocy kobiety jest budowanie zewnętrznych murów, które chronią dom, jak również burzenie wewnętrznych murów, które osłabiają rodzinę.Ponadto, zgodnie z ich wierzeniami, duchowy korzeń kobiety jest na wyższym poziomie niż mężczyzny, więc poprzez te obroty panna młoda przekazuje swoją duchowość panu młodemu.

Erusin

Gdy kobieta znajduje się po prawej stronie mężczyzny, rytuał rozpoczyna się od wyrecytowania przez rabina Kiduszu, czyli błogosławieństwa nad winem, po którym następuje Birkat Erusin, odpowiadający błogosławieństwu zaręczynowemu.

Następnie para młoda wypija lampkę wina, swoją ostatnią jako kawalerowie i poświęcają się sobie nawzajem poprzez wymianę obrączek które powinny być zwykłymi złotymi obrączkami bez ozdób.

W tym momencie pan młody nakłada pierścień na palec wskazujący prawej ręki panny młodej i wypowiada następujące słowa: "Jesteś mi poświęcona tym pierścieniem zgodnie z prawem Mojżesza i Izraela".I opcjonalnie, panna młoda również nakłada pierścień na swojego pana młodego i oświadcza: "Jestem własnością mojego ukochanego i mój ukochany należy do mnie".Wszystko to w obecności dwóch świadków, którzy nie mogą miećstosunek krwi do stron umowy.

Choć pierwotnie to tylko mężczyzna przekazywał pierścień kobiecie, judaizm reformowany dopuszcza dziś, by wymiana żydowskich obrączek była wzajemna.

Po nałożeniu obrączek odczytywana jest Ketuba, czyli kontrakt małżeński w oryginalnym aramejskim tekście, który szczegółowo określa obowiązki i zobowiązania pana młodego lub pana młodego i panny młodej, szukających równości w przypadku małżeństwa Żydów reformowanych.

Ketuba jest następnie odczytywana na głos przez rabina, a para młoda, pan młody i świadkowie podpisują dokument, czyniąc go prawomocnym.

Nissuin

Po podpisaniu umowy rozpoczyna się drugi etap ceremonii, w którym para młoda wysłuchuje m.in. siedem błogosławieństw lub Sheva Brachot Błogosławieństwa te, które wyrażają wdzięczność Bogu za cud życia i radość małżeństwa, są recytowane przez rabina lub inną osobę, którą para młoda chce uhonorować. Ponieważ liczba siedem symbolizuje integralność, zwyczajowo błogosławieństwa recytuje siedem różnych osób.

Po zakończeniu Szewa Brachot, narzeczeni okrywają się Talitem, czyli lejącą się szatą symbolizującą, że pan młody jest poświęcony wyłącznie swojej żonie, a następnie wypijają drugi kielich wina, ale pierwszy jako para małżeńska.

Urzędnik wypowiada wtedy błogosławieństwo w ceremonii żydowskiej i ogłasza parę małżeńską zgodnie z prawami ich religii.

Rozbicie kielicha

Na koniec na podłodze umieszcza się szklany tumblr, który ma zostać nadepnięty i rozbity przez pana młodego. Akt ten oznacza zakończenie ceremonii .

Co znaczy: To tradycja symbolizująca smutek z powodu zniszczenia Świątyni w Jerozolimie, utożsamiająca parę z duchowym i narodowym przeznaczeniem narodu żydowskiego. przywołuje kruchość istoty ludzkiej.

Ale rozbicie kieliszka ma też inne znaczenie: inauguruje uroczystość, która za chwilę nastąpi. Po zakończeniu obrzędu goście wiwatują na cześć nowożeńców wyrażeniem "mazel tov", co tłumaczy się jako "szczęście".

Yijud lub The Enclosure

Ale po ślubie, żydowskie zwyczaje małżeńskie nie kończą się Zaraz po zakończeniu ceremonii para przenosi się do prywatnego pokoju, gdzie przez kilka minut będzie sama.

Akt ten nazywany jest Yijud, podczas którego nowożeńcy dzielą się consommé na przerwę w poście i, jeśli chcą, wymieniają się prezentami. Dopiero wtedy są gotowi do rozpoczęcia uczty.

Jedzenie i uroczystości

Na początku posiłku zostanie pobłogosławiony bochenek chleba. jako znak więzi między rodzinami obojga małżonków.

Jeśli chodzi o menu, to zgodnie z ich tradycjami religijnymi nie wolno jeść wieprzowiny ani owoców morza, nie wolno też mieszać mięsa z mlekiem, ale można jeść np. wołowinę, drób, jagnięcinę czy ryby, którym zawsze może towarzyszyć wino, napój będący w kulturze żydowskiej symbolem zjednoczenia i radości.

Po zakończeniu bankietu rozpoczyna się Seudah, czyli radosne świętowanie, z dużą ilością tańców, akrobatyki i tradycją, która nie pozostaje niezauważona: małżonkowie są podnoszeni przez gości, siedzących na krzesłach, nawiązując do zwyczaju wynoszenia w ten sam sposób królów na ich trony.

Jak kończy się małżeństwo? Rodzina i przyjaciele ponownie odmawiają Siedem Błogosławieństw, z kieliszkiem wina w ręku i z okrzykami szczęścia żegnają nowożeńców.

Wymagania dotyczące małżeństwa

Aby małżeństwo było ważne, prawo żydowskie wymaga, aby obie strony zjednoczyli się z własnej woli, którzy są niezamężni i są Żydami .

Jednak w wielu synagogach odbywają się obecnie ceremonie, w których jednym z partnerów jest konwertyta. Kobiety mogą jednak poślubić zarówno żydowskich, jak i nieżydowskich mężczyzn, podczas gdy mężczyźni mogą poślubić jedynie kobiety, które są Żydami z urodzenia. Dzieje się tak dlatego, że tylko z żydowskiego łona mogą narodzić się Żydzi, ponieważ żydowska dusza i tożsamość są dziedziczone po matce. Podczas gdyPraktyka judaizmu jest zapoczątkowana przez ojca, zgodnie z jego przekonaniami.

Ponadto para młoda musi przedstawić Ketubę, czyli akt małżeństwa swoich rodziców lub, w przypadku gdy są w separacji, Guet, który oznacza religijny rozwód.

Wreszcie tradycja nakazuje, aby ślub odbył się najlepiej w pierwszym cyklu woskowym Księżyca, gdyż wróży to szczęście i pomyślność dla nowożeńców. Z drugiej strony, ze względu na Szabat, który jest dniem poświęconym odpoczynkowi (siódmy dzień tygodnia w religii żydowskiej), ślub nie może odbyć się między zachodem słońca w piątek a zachodem słońca w sobotę, ani między zachodem słońca w sobotę a wschodem słońca w sobotę.mogą zawierać małżeństwa w dni poprzedzające biblijne święta żydowskie lub podczas głównych świąt religijnych, które są nakazanymi dniami odpoczynku.

Judaizm jest jedną z najstarszych religii świata, a jego tradycje są respektowane do dziś. Możliwe jest jednak, że pewne praktyki mogą być modyfikowane w zależności od zmieniających się czasów, o ile zasadnicze doktryny nie zostaną dotknięte.