Ffotograffydd Josué Mansilla

Gan nad yw'n ddigon personoli'r addurn ar gyfer priodas, heddiw mae'n fwyfwy cyffredin i'r briodferch a'r priodfab ysgrifennu eu haddunedau eu hunain neu ddewis ymadroddion cariad byr enwog i'w cynnwys. i mewn i araith y newydd-briod.

Beth bynnag fo'r achos, y gwir yw bod llawer yn troi at farddoniaeth ac, yn well fyth, os ydynt yn llenorion Chile y maent yn eu dyfynnu, er enghraifft, ar yr eiliad o gyfnewid eu modrwyau o priodas. Os mai dyma beth yr ydych yn chwilio amdano ar gyfer y diwrnod mawr, adolygwch y detholiad hwn o 6 cerdd (neu ddarn) yn ôl ardal ddaearyddol yr awdur.

Ardal ogleddol

Ffotograffiaeth Ddogfennol Pablo Larenas

Os byddan nhw'n dangos eu modrwyau arian am y tro cyntaf yn nhirweddau gogledd Chile, beth well na i dalu gwrogaeth i ffigwr o'r ardal, fel yr enwog Gabriel Mistral , yn frodor o Ddyffryn Elqui. Yn “Besos”, er enghraifft, mae’r farddoniaeth yn archwilio ei hochr fwyaf sentimental .

Gabriela Mistral (Vicuña, Rhanbarth Coquimbo)

Tynnwch lun o’ch Priodas<2

“Kisses”

Mae cusanau sy’n ynganu drostynt eu hunain

dedfryd condemnio cariad,

mae cusanau yn cael eu rhoi gyda'r olwg

ceir cusanau a roddir â chof.

Mae cusanau distaw, cusanau bonheddig

mae cusanau enigmatig, didwyll

yno yn cusanau a roddir i eneidiau yn unig

mae cusanau a waherddir, wir.

Y mae cusanau yn llosgi ac ynsy'n brifo,

mae yna gusanau sy'n swyno'r synhwyrau,

mae yna gusanau dirgel wedi gadael

mil o grwydriaid a breuddwydion coll.

Mae yna yn gusanau problemus y maen nhw'n amgáu

allwedd nad oes neb wedi'i dehongli,

mae yna gusanau sy'n achosi trasiedi

faint o rosod mewn broetsh sydd wedi difwyno.

Mae yna gusanau persawrus, cusanau cynnes

sy'n curo chwantau personol,

mae cusanau sy'n gadael olion ar y gwefusau

fel cae o haul rhwng dau darnau o rew.

Y mae cusanau yn edrych fel lilïau

am eu bod yn aruchel, yn naïf ac yn bur,

mae cusanau bradwrus a llwfr,

>mae yna gusanau melltigedig ac anudonog.

Mae cusanau sy'n cynhyrchu rheibus

o gariad angerddol a gwallgof,

rydych yn eu hadnabod yn dda eu bod yn fy nghusanau

a ddyfeisiwyd gennyf fi, ar gyfer dy enau.

Mosanau o fflam sydd ar lwybr printiedig

yn cario rhychau cariad gwaharddedig,

cusanau ystormus, cusanau gwylltion

mai dim ond ein gwefusau sydd wedi blasu

Ydych chi'n cofio'r cyntaf...? Anniffiniadwy;

gorchuddiwyd dy wyneb â gwrid goch

ac yn sbasmau emosiwn ofnadwy,

llenwyd dy lygaid â dagrau.

Ydych chi'n cofio bod Un prynhawn mewn gormodedd gwallgof

gwelais i chi'n genfigennus yn dychmygu cwynion,

ataliais chi yn fy mreichiau... dirgrynodd cusan,

a beth welsoch chi nesaf ...? Gwaed ar fy ngwefusau

Dysgais di i gusanu: mae cusanau oer

o galon anoddefol o graig,

IDysgais i gusanu â'm cusanau

a ddyfeisiwyd gennyf i, ar gyfer eich ceg.

Manuel Magallanes Moure (La Serena, Rhanbarth Coquimbo)

Ffotograffiaeth Lised Marquez

“Marina”

Mae dy lygaid wedi fy ngalw i.

Atat ti yr wyt wedi denu fy nymuniadau,

fel y mae’r lleuad yn denu

tonnau'r môr.

Mae dy lygaid caredig

wedi dweud wrtha i, "tyrd, tyrd yn nes" ac yn fy enaid

ysgogiadau cariad, fel gwylanod

sydd eisoes yn ffoi.

O'th amgylch, f'anwylyd,

mae fy nheimladau yn ehedeg

Edrychant fel adar y môr.

Adar y môr, sydd mewn cylch ymledol

yn troi, yn troi, heb orffwys.

Pan welwch nhw'n disgyn, croesawch nhw

mewn cariad a distawrwydd.

Gadewch i'r seindorf o adar nerfus

ddrysu arnat.

> Byddwch yng nghanol

y môr enfawr, fel craig noeth

sy'n disgleirio yn yr haul, yn fywiog a'i hadenydd yn gwibio.

Ardal ganolog

Naill ai cyn neu ar ôl arwyddo'r c Mewn priodas, bydd yr ymadroddion cariad hardd hyn yn rhoi cyffyrddiad unigryw ac emosiynol i'ch priodas sifil neu grefyddol . Gallant hyd yn oed anfarwoli testun arbennig iawn ar eu modrwyau aur, er enghraifft, enw'r gerdd sy'n dilyn isod.

Raúl Zurita (Santiago, Rhanbarth Metropolitan)

Damn Weasel

“Cadw ynot ti”

Fy nghariad: cadw fi felly i mewnchi

yn y llifeiriant mwyaf dirgel

y mae eich afonydd yn eu codi

a phan oddi wrthym ni

dim ond rhywbeth sydd ar ôl fel glan

hefyd cadw fi ynoch

cadw fi ynoch fel marc cwestiwn

y dyfroedd sy'n mynd i ffwrdd.

Ac yna: pan fydd yr adar mawr yn ymadael

cwympo a'r cymylau'n dweud wrthon ni

fod bywyd wedi llithro trwy ein bysedd

cadw fi yn llonydd ynot ti

caled ac anghysbell

fel y sianeli rhewlif lle mae'r gwanwyn yn disgyn.

Pablo Neruda (Parral, Rhanbarth Maule)

Ffotograffau Lore a Matt

“Sonnet XLV”

Peidiwch â bod yn bell oddi wrthyf am un diwrnod, oherwydd sut,

oherwydd, nid wyf yn gwybod sut i'w ddweud , mae'r diwrnod yn hir ,

a byddaf yn aros amdanoch chi fel yn y gorsafoedd

pan syrthiodd y trenau i gysgu yn rhywle.

Peidiwch â gadael am awr oherwydd wedyn

y pryd hynny mae diferion diffyg cwsg yn ymgasglu

ac efallai bod yr holl fwg sy'n chwilio am gartref

yn dod i ladd fy nghalon goll wedi mynd.

O na fydd dy silwét yn torri yn y tywod,

o rhag i'th amrantau hedfan yn absenoldeb:

peidiwch â mynd i ffwrdd am funud, anwylyd,

Oherwydd yn y munud hwnnw byddwch wedi mynd mor bell

fel y croesaf yr holl ddaear gan ofyn

a ddychweli, neu a adewi fi yn marw.

Parth y De

TakkStudio

Ar gyfer yr araith hir-ddisgwyliedig, cyn codi eu sbectol briodas,gallant hefyd gymryd rhai adnodau i'w wneud yn fwy emosiynol . Ac os barddoniaeth o'r de fydd hi, byddan nhw'n darganfod bod gwreiddiau eu hawduron wedi'u gwreiddio'n ddwfn , sy'n eu gwneud nhw'n fwy arwyddocaol fyth.

Jorge Teiller (Lautaro, Rhanbarth Araucanía)<9

Ffotograffiaeth La Negrita

“Yn nhy dirgel y nos”

Pan mae hi a minnau yn cuddio

yn y tŷ dirgel y nos

ar yr adeg y mae potswyr

yn trwsio eu rhwydi y tu ôl i'r llwyni,

hyd yn oed pe bai'r sêr i gyd yn cwympo

Fyddwn i' does gen ti unrhyw ddymuniad i ofyn ganddyn nhw.

A does dim ots fod y gwynt yn anghofio fy enw

ac yn mynd heibio gan weiddi'n watwar

fel ffermwr meddw yn dychwelyd o y ffair ,

oherwydd y mae hi a minnau yn guddiedig

yn nhy dirgel y nos. <2

o'r coed afalau ar y mur,

a'i gorff yn goleuo fel coeden y Pasg

ar gyfer criw o angylion coll.

Y storm o'r trên olaf

yn mynd heibio gan ysgwyd y tai pren.

Y m mae'r rhieni'n cau'r holl ddrysau

a'r potswyr yn mynd i ailgyflenwi eu rhwydi

tra mae hi a minnau'n cuddio

yn nhy dirgel y nos.

Miguel Arteche (Nueva Imperial, Rhanbarth Araucanía)

Sebastián Valdivia

“Gwawr gyntaf”

Gwrandewch, sibrwd, amser ysêr,

y wawr hisian sy'n nesau

Gwrandewch ar y corff sy'n crynu,

allwedd anghyfannedd y cofleidiad, y cyswllt aruthrol,

> y llaw sy'n cau dy lygaid, y ddaear sy'n agor

â ffrwythau anhysbys. Codwch, cysgwch!

Mae'r noson olaf yn eich croesi,

mae pawb yn ein croesi, yn ein hamgylchynu.

Mae fy nghorff ynot ti.

Ein cyrff cwynfan ar draws y wlad

Rwy'n brathu gwynfyd y gwlith a chyfodwn baneri cariad

ar ben yr adeiladau balch.

Ac ynot ti yr wyf yn cymryd y lleithder y coedwigoedd,

y ffynhonnau cudd unig

Ac yr wyf yn rhyddhau'r afonydd yn dy waed yn yr awr hon o'r bryniau sy'n

crynu,

>nawr eich bod chi'n rhwygo'r noson sy'n symud i ffwrdd,

a dwi'n dod allan oddi wrthych chi, wedi fy maethu gan eich dyfnder cariadus

Yn ogystal â rhoi'r rhubanau priodas clasurol i'ch gwesteion, gallwch chi roi cerdyn Diolch iddynt gyda detholiad o'r gerdd a ddewiswyd. Fel hyn byddant yn anfarwoli'r ymadroddion serch hynny ar bapur, tra'n cael manylion cain gyda'u teulu a'u ffrindiau.